বন্য আনন্দ (প্ৰথম খণ্ড) - Assamese Sex Story

বন্য আনন্দ (প্ৰথম খণ্ড)

Assamese Sex Story

 বন্য আনন্দ লিখিবলৈ ওলাইছোঁ মোৰ ছোৱালীকালৰ মানে বিয়াৰ আগৰ জীৱনৰ এটা কাহিনী৷ মই তেতিয়া ইউনিভাৰ্চিটিত পঢ়ি আছোঁ (ইউনিভাৰ্চিটিৰ নামতো নকও) ইউনিভাৰ্চিটিৰ লগত জড়িত বহুতো চৰিত্ৰ ইয়াত প্ৰাণ পাই ওঠিব৷ সেয়ে মই যিবোৰ নাম ব্যৱ্হাৰ কৰিম সেইবোৰ সঁচা নাম নহয়৷ কামবোৰহে সঁচা৷ সঁচা চৰিত্ৰ কাল্পনিক নাম৷ ইউনিভাৰ্চিটিত পঢ়োতে মই হোস্টেলত আছিলো৷ ইউনিভাৰ্চিটিৰ হোস্টেলবোৰ ভাল আছিল আৰু সা-সুবিধাও ভাল৷ সেয়ে মই হোস্টেলত আছিলো৷ ভৰ যৌবনা গাভৰু মই৷ ইউনিভাৰ্চিটিৰ ছোৱালী বোৰহে আচলতে কবলৈ গলে পৈণত গাভৰু হয়৷ দেহাত অলপ মেদ হয়৷ পিয়াহ বোৰ কলেজিয়া ছোৱালীতকৈ ওথন আৰু ডাঙৰ হয়৷ মোৰ ককালত আৰু পেটত অলপ মেদ হৈছিল, সামান্য ভাৱে৷ ব্লাউজৰ চাইজ ৩৬" হৈছিল, মনত বহুত সপোন লৈ এক বেচ আকৰ্ষণীয় দেহা লৈ ইউনিভাৰ্চিটিত পঢ়িবলৈ আহিছো৷ যোৱা বছৰৰ কথা৷ আমাৰ ইউনিভাৰ্চিটিৰ পৰা এটা বিহু নৃত্যৰ দল দিল্লী ইউনিভাৰ্চিটিলৈ পঠিওৱাৰ যো-যা চলি আছিল৷ আমি প্ৰায় ১৫ জনী মান ছোৱালীয়ে আৰু ১০ জন মান লৰাই একেলগে ইউনিভাৰ্চিটিৰ অʼডিটৰিয়ামত সন্ধিয়া বিহুনাচৰ আখৰা কৰোঁ৷ আমাৰ ১৫ জনী ছোৱালীৰ পৰা ভিতৰৰ পৰা ৭ জনী নাচনী বাচনি কৰিব৷ সেয়ে আমাৰ মাজত জোৰদাৰ প্ৰতিযোগিতা চলিছিল ৷ নাচনী বাচনি কৰিবৰ বাবে কালচাৰেল ডিপাৰ্টমেন্টৰ ফালৰ পৰা তিনি গৰাকী টিচাৰক দায়িত্ত্ব দিয়া হৈছিল৷ তাৰে দুগৰাকী মহিলা আৰু এজন পুৰুষ মানে চাৰ৷ ইউনিভাৰ্চিটিৰ কালচাৰেল চেক্ৰেটেৰীয়ে গোটেই আখৰা প্ৰক্ৰিয়াতো তদাৰক কৰিছিল৷ আমাৰ ৰিহাৰ্চেল সদায় সন্ধিয়া হৈছিল৷ আমি চাৰি পাঁচ দিন মান প্ৰেক্টিচ কৰিছিলোঁ৷ চাৰ আৰু বাইদেউ দুগৰাকী সদায় আহে৷ বাইদেউ দুজনীয়ে আমাক মাজে সময়ে দুই এটা পৰামৰ্শ দিয়ে৷ কিন্তু চাৰে বিশেষ একো নকয়৷ তেওঁ মনে মনে লʼৰা ছোৱালী বোৰক মন কৰি থাকে৷ চাৰৰ বয়্স প্ৰায় ৪৫ মান হব চাগে৷ ডাঠ ফ্ৰেমৰ হাই পাৱাৰ থকা চশমা পিন্ধে৷ মিঠা বৰণীয়া মুখখন৷ চাৰৰ চকুকিটা খুব গভীৰ৷ সকলোকে যেন তন্ন তন্ন কৈ পৰীক্ষা কৰি থাকে৷ নাকৰ তলত একোছা ডাঠ মোছ আছে৷ পাঁচদিন ৰিহাৰ্চেল কৰাৰ পাছত সন্ধিয়া অডিটৰিয়ামৰ পৰা হোস্টেললৈ উভতি আহিছো৷ মোৰ লগত আমাৰ ইউনিভাৰ্চিটিৰ কালচাৰেল চেক্ৰেটাৰী তুলিকা৷তুলিকা আৰু মই একেখন হোস্টেলত থাকোঁ৷ আমাতকৈ এক বছৰ চিনিয়ৰ তুলিকাই মোক বাটত কৈ আহিল৷ "আমাৰ বিহু টিমটোৰ বাবে প্ৰায় চিলেকচন হৈছেই৷ লৰা কিটাতো ফিক্স৷ সিহঁত কিটা নগলে ঢোল পেঁপা কোনে বজাব৷ ছোৱালী কিজনীৰ ভিতৰত৷ প্ৰণীতা,ৰশ্মি,লিপিকা,জ্যোতিৰেখা,পল্লবী আৰু নিবেদিতাই খুবেই ভাল নাচে৷ সিহঁত কিজনীকতো চিলেক্ট কৰিবই লাগিব৷ এই কিজনীৰ বাহিৰে আৰু এজনী ছোৱালীক হয়তো চিলেক্ট কৰিব৷" মই তুলিকাৰ কথা বোৰ শুনি আহিছিলোঁ৷ মই সুধিলো৷ "আৰু কাক চিলেক্ট কৰিব পাৰে? তুমি কিবা গম পাইছানে কি?তুলিকাই আকৌ কলে৷ "চোৱা সকলো বোৰ মোৰ হাতত নাই৷ তথাপিও মই যি পাৰো কৰিম বাৰু৷ বাইদেউহঁতৰ বিশেষ কথা নাই৷ তেওঁলোকৰ মতে সবেই ভালেই নাচিছে৷" মই আকৌ সুধিলোঁ৷"আল্টিমেটলি ফাইনেল ডিচিচন কোনে লব? বৰা চাৰে? " তুলিকাঃ অঁ চাৰেই ফাইনেল ডিচিচন লব৷ চাৰে মানে৷ নিভা আৰু তোমাৰ ভিতৰতেই এজনীক চিলেক্ট কৰিব চাগে৷ মইঃ হয় নেকি? তুলিকাঃ অঁ তোমাৰ নামটো ফাইনেল কৰাই দিব পাৰো যদি তুমি অলপ ফেভাৰ কৰা! মই অলপ আচৰিত হলো৷ "মই আকৌ কি ফেভাৰ কৰিব লাগে৷ কাক ফেভাৰ কৰিব লাগে" বুজি নাপালো৷ মই তাইক কথাতো সুধিয়েই দিলো৷ মইঃ মানে কথাতো মই বুজা নাই৷ মই কাক কি ফেভাৰ কৰিম৷? তুলিকাঃ মানে চাৰক ! মই অলপ সময় মনে মনে থাকিলো৷ তাইৰ লগত খোজ কাঢ়ি আহি আছো৷ মোৰ কথাতো অলপ অলপ বোধগম্য হবলে ধৰিছে৷ তুলিকাই কি কব খুজিছে ? তাই কিবা ধেমালি কৰিছে নে সচাই কৈছে? মই চাৰক ফেভাৰ কৰিব লাগে নে নে কম্প্ৰমাইজ কৰিব লাগে৷?৷ তাই কিবা চিৰিয়াচলি কৈছে নেকি মই আকৌ সুধিলোঁ৷ "তোমাৰ কথাতো মই ভালকে বুজা নাই৷ তুমি কি কব খোজা?" তুলিকাঃ চোৱা মই মানে খোলা খুলিকেই কৈছো চাৰ ৷ মানে তোমাৰ প্ৰতি অলপ ইন্টৰেষ্টেড ৷সি ৱান্টচ টু বি ইন্টিমেট ৱিথ য়ু গতিকে এইটো এটা ডীল বুলি ধৰা৷ তুমি এক্সেপ্ট কৰিবও পাৰা নকৰিবও পাৰা৷ তুমি নকৰিলেও আন কোনোবাই কৰিব৷ ফাইনেল চিলেকচন দুই তিনি দিনৰ ভিতৰতেই হব৷ তুমি কথাতো ভাবি চাবা৷ কিবা পাবলৈ হলে কিবা দিবও লাগিব৷ আৰু শুনা এই কথা বোৰ যʼতে তʼতে নকবা তোমাৰ নিজৰেই বদনাম হব৷ মই আৰু তাৰ পাছত একো নামতিলো দুই জনী মনে মনে আহি হোস্টেল পালোঁহি ৰাতিটো তুলিকাৰ কথাতোকে ভাবি থাকিলো তাই ধেমালি কৰা নাই মই পিছে কি কৰা উচিত? চাৰৰ কথাতো ভাবিলো ৷ ইউনিভাৰ্চিটিৰ এজন নামজ্বলা অধ্যাপক এখেত গহীন গম্ভীৰ কম কথা কোৱা ব্যক্তি চফল ডেকা নহলেও বয়সীয়াল মানুহো নহয় ছোৱালীr প্ৰতি দুৰ্বলতা আছে যেন একেবাৰেই নালাগে কথা কমকৈ কয় যদিও দুৰ্বলতা আছে কিন্তু কেতিয়াও এখেতৰ কথা আৰু কামত প্ৰকাশ নাপায়৷ চাৰে বাৰু সচাকৈয়ে তুলিকাৰ দ্বাৰা এনে প্ৰস্তাৱ দিয়াইছেনে? তুলিকাৰ চাৰৰ লগত কি সম্পৰ্ক?৷ চাৰ তুলিকাৰ নিজৰ বিভাগৰেই অধ্যাপক৷ হয়্তো চাৰৰ লগত তাইৰো কিবা সম্পৰ্ক আছে৷ কিন্তূ এতিয়া মই কি কৰা উচিত?৷ মই দোথোৰ মোধোৰত পৰিলো৷ ৰাতিতো তাকেই ভাবি থাকিলো৷ পিছ্দিনাও দিনতো তাকেই ভাবি থাকিলো৷ মই যদি এই প্ৰস্তাৱতো মানি নলও তেতিয়া হয়্তো আন কোনোবা এজনী জাব আৰু যদি মানি লও৷ তেতিয়া দিল্লী ইউনিভাৰ্চিটি যোৱাৰ সপোনতো বাস্তৱ হব৷ মইতো এনেও এজনী সতী সাধ্ৱী ছোৱালী নহয়৷ মই দিনতো সেইবোৰেই চিন্তা কৰি থাকিলো ৷ আকৌ সন্ধিয়া ৰিহাৰ্চেল কৰিবলৈ গলো৷ তুলিকাই মোক দেখি হাঁহি এটা মাৰিলে৷ তাই অকণমান একাষৰীয়াকৈ মোক মাতি সুধিলে কালিৰ কথাতো কি ভাবিলা? মই চিধাই একো উত্তৰ নিদিলো আচলতে মই একো সিদ্ধান্তই লব পৰা নাছিলো৷ তথাপিও তাইৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দি কলো, মই মানে ৷ কি কৰিব লাগিব? তুলিকাঃ অʼ তুমি এক ৰাতি চাৰৰ লগত থাকিব লাগিব৷ মইঃ হাঁ কত? তুলিকাঃ চাৰে ঠিক কৰিব৷ খুব সম্ভৱ৷ চিটিৰ বাহিৰৰ কোনোবা ৰিচৰ্টলৈ লৈ যাব৷ মই নিজেই নজনাকৈয়েই সন্মতি দি দিলো হব৷ মইঃ চোৱা কিন্তূ৷ মোৰ যাতে একো বদনাম নহয়৷ তুলিকাঃ হব চিন্তা নকৰিবা, কাৰো একো বদনাম নহয়৷ আৰু তোমাৰ বদনাম মানে মোৰো বদনাম নহয় জানো?৷ তুলিকাৰ কাষৰ পৰা আতৰি আহিলো তাৰ পাছত আকৌ বিহুৰ প্ৰেক্টিচ কৰাত লাগিলো৷ মনতো ভালকে বহা নাছিল নাচি থাকোতে দুই এবাৰ চাৰৰ ফালে মনে মনে চাওঁ কি মানুহ? দেখাত যে একেবাৰেই নালাগে৷ তেওঁৰ ভিতৰত এনে এজন মানুহ লুকাই আছে ! সেইদিনা মই তুলিকাৰ লগত একেলগে হোস্টেললৈ নাহিলো তাই অলপ সময় তাতে ৰখি গল৷ মই আন লৰা ছোৱালীৰ লগত একেলগে উভতি আহিলো৷ ভাবিলো মই কি কৰিবলৈ উলাইছো ঠিকেই কৰিছো নে? যদি চাৰৰ প্ৰস্তাৱতো নামানো তেতিয়া খুব বেচি দিল্লী ফুৰিবলৈ যোৱা নহʼব আৰু যদি চাৰৰ কথাতো সকলোকে কৈ দিও তেতিয়া মোৰো বদনাম হʼব, হয়্তো মোৰ ইউনিভাৰ্চিটিৰ কেৰিয়াৰতো শেষ হৈ যাব৷ চাৰৰ কথাতো মানি লোৱাত মোৰ বিশেষ অসুবিধাও নাই৷ মইতো ইমান ভাল ছোৱালীও নহয়৷ আগৰ এস্খপেৰিয়্ন্স মোৰ বহুত আছে৷ ৰাতি দহ মান বজাত তুলিকা মোৰ কোঠালৈ আহিল৷ৰুমমেট নাছিল৷ তাই মোক কথাতো থুলমুল কে বুজাই কলে অহা কালি সন্ধিয়া দুইজনীয়ে একেলগে হোস্টেলৰ পৰা ছুটী লম৷ তুলিকাৰ লোকেল গাৰ্জেন মানে মাহীয়েকৰ ঘৰত এটা সৰু ফান্ক্চন আছে বুলি হোস্টেল ৱাৰ্ডেনক কম৷ দুইজনী হোস্টেলৰ পৰা চিটিলৈ যাম একেলগে৷ তাৰ পাছত চিটিৰ ভিতৰৰ পৰা চাৰে তেওঁৰ গাড়ীৰে মোক পিক আপ কৰিব৷ মই চাৰৰ লগত যাম আৰু তুলিকা মাহীয়েকৰ ঘৰলৈ যাব৷ পিচদিনা আকৌ দিনত দুই জনী একেলগে লগহৈ হোস্টেললৈ আহিম৷ তুলিকাই মোক একো চিন্তা নকৰিবৰ বাবে ভৰষা দিলে৷ ময়েই তাইক সুধিলোঁ "তোমাৰ এনেকোৱা অভিজ্ঞতা আছে নেকি?" তুলিকাই কলে; মইতো তোমাৰ দৰে ধুনীয়া নহয়৷ অঁ মিছা কথা নকও চাৰে দুই এবাৰ মোক তেওঁৰ কেবিনত মৰম কৰিছে জবৰদস্তি একো কৰা নাই কিছ কৰিছে আৰু অলপ টাছ কৰিছে তাতকে বেছি একো কৰা নাই৷ তুমি লাকী গাৰ্ল৷ তুলিকা মোৰ ৰূমৰ পৰা যোৱাৰ পাছত মই ভাবি থাকিলো৷ অহা কালি জীবনৰ আৰু এক নতুন অধ্যায় আৰম্ভ হব৷ এনেকোৱা কেইবাটাও অধ্যায় মই পাৰ কৰি আহিছো৷ এজন উচ্চ শিক্ষিত ব্যক্তিৰ লগত মই এটা নিশা কটাম৷ এজন নতুন পূৰূষৰ দুই বাহুৰ মাজত৷ তেওঁৰ দেহৰ ভৰত মই পিষ্ঠ হৈ যাম৷ মনতো উগুল থুগুল লাগিল৷ মোৰ দেহত আকৌ বহুত দিনৰ পাছত পিৰ পিৰনি হবলৈ ধৰিলে৷ কিযে হৈছে৷ মোৰ যেন জীবনৰ পৰা যৌন বাসনাৰ লেকাম হেৰাই গৈছে৷ মই কি হৈ গৈ আছো ? ক্লিওপেত্ৰা নে মেৰিলীন মনৰো? পিচদিনা চেটাৰদে, প্ৰেক্টিচ চানদে আৰু চেটাৰদে নহয়৷ মই ক্লাচ কৰি আহি আকৌ কথা বোৰ ভাবি আছিলো৷ কি কৰো৷ তুলিকাই সব ফাইনেল কৰি পেলাইছে৷ আজি সন্ধিয়া দুই জনী ছুটী লৈ হোস্টেলৰ পৰা একেলগে ওলাই যোৱাৰ কথা৷ তাই চাৰৰ লগতো সব ঠিক থাক কৰি পেলাইছে৷ মই বাৰূ ফচি গৈচো নেকি?