মিছেছ ডাইনা × The Milf Story 4 - Assamese Sex Story

 মিছেছ ডাইনা × The Milf Story

খণ্ড-৪

এখন যৌনৰসেৰে ভৰপূৰ উপন্যাস খণ্ড খণ্ডকৈ আপোনালোকলৈ আগবঢ়াইছো.... আশা কৰো আদৰি ল'ব...ই উপন্যাসিকাৰ সকলো ঘটনা আৰু চৰিত্ৰ কাল্পনিক।

মিছেছ ডাইনা × The Milf Story

     ✍️ - কৃষ্ণেন্দু বৰুৱা

( খণ্ড-৪) - INCEST

নিষিদ্ধ বস্তুৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ মানুহৰ স্বভাৱজাত বৈশিষ্ট্য। তাতে সেই নিষেধাজ্ঞা যদি সম্পৰ্ক বা যৌনতাৰ ক্ষেত্ৰত থাকে, সেয়া হৈ পৰে পৰম কৌতুহলপুৰ্ণ।

ডায়েনা হাজৰিকা ওৰফে কিশোৰী দময়ন্তী শইকীয়াৰো যৌনতাৰ প্ৰতি কৌতুহল আছিল অপিৰিসীম। জানিবলৈ, অভিজ্ঞতা লবলৈ বৰকৈ মন আছিল 'ছেক্স'ৰ বিষয়ে। লগৰ ছোৱালীবোৰে স্কুলৰ পানীখোৱা চুটিত বা আবেলি টিউচনলৈ অহা-যোৱা কৰোতে প্ৰায়ে আলোচনা কৰিছিল যৌনতা বিষয়ক বহু কথা। কিশোৰী বয়সত আলোচনাৰ প্ৰধান বিষয় হয় সেয়া। কেতিয়াবা এজনীয়ে কয়, অই জান তহঁতি ৰাকেশৰ বায়েক সোনপাহী যে, তাই নিজৰ ঘৰৰে বনকৰা লৰাৰ লগত ছেক্স কৰি ধৰা পৰিছে, সেয়ে এতিয়া মা-দেউতাকে তাইক মামাকৰ ঘৰত ৰাখি পঢ়ুৱাইছে। আন এজনীনে কয়, সেয়া তো সেয়া, আমাৰ লগৰ অপু যে, তাৰ নিজৰে মোমায়েকৰ ছোৱালীৰ লগত লিলিমাই। ছেক্সো কৰে হবলা। নৈ পাৰৰ জোপোহাৰ আৰত এদিন দুটাকে ধৰা পেলাইছিল নহয় মানুহে। আকৌ আন এজনীয়ে কয়, এহ বাদ দে সেইবোৰ কথা, আমাৰ পাৰাৰ বৰুৱানী খুৰী যে, সেই যে প্ৰদীপ বোলাটোৰ যে আপোন খুৰীয়েক, তেওঁৰ যে প্ৰদীপৰ লগতে লিলিমাই আছিল। গিৰীয়েকে দুয়োটাকে 'বেয়া অৱস্থাত' ধৰা পাই দা লৈ ঘপিয়াব গৈছিল।

Assamese Sex Story

ষোল্লটা বসন্তত ভৰি দিয়া কিশোৰী দময়ন্তীয়ে ভাৱে, কোনোবাই নিজৰ মামাৰ ছোৱালীৰ লগত, বা খুৰীয়েক হৈ নিজৰে ভতিজাকৰ লগত, কেনেকৈ প্ৰেম কৰিব পাৰে? সেয়া কি প্ৰেম নে কেৱল যৌনতা? কেনেকুৱা লাগিব তেজ সম্পৰ্কৰ মানুহৰ লগত, বা একেখন ঘৰতে বাস কৰা ভতিজা লৰাৰ লগত ছেক্স কৰিবলৈ?

দিন বোৰ যাবলৈ ধৰে, মেট্ৰীক পৰীক্ষা ওচৰ চাপি আহে মানে দময়ন্তীহঁতৰ মাজত যৌনতা সম্পৰ্কীয় কথাবোৰ বেছিকৈ আলোচনা হবলৈ ধৰে। তাৰ মাজতে এদিন লগৰ পূজায় আহি পানীখোৱা চুটিত এখন সৰু কিতাপ সিহঁতৰ আগত মেলি ধৰে, "নিভাজ যৌন কাহিনী"। কেইবাটাও যৌন গল্প। মাজে মাজে মৈথুনৰ ভংগীমাৰ ৰেখাচিত্ৰ কিছুমান। এজনী এজনীকৈ আটাইকেইজনীয়ে কিতাপ খন দুদিন-তিনিদিন ৰখাকৈ ঘৰলৈ লৈ গৈ পঢ়িবলৈ ধৰে‌। এজনীৰ পঢ়া হ'লে আহি আন এজনীৰ হাতত পৰেগৈ। যিজনীৰ পঢ়া হয়, তাই আহি নপঢ়াকৈ থকা কেইজনীৰ আগত কাহিনীৰ বৰ্ণনা কৰে ৰস লগাকৈ। কোনটো গল্প বেছি ভাল লাগিছে, কোনটো গল্প পঢ়ি আঁচৰিত হৈছে, অভিজ্ঞৰ দৰে বৰ্ণনা কৰে চবে। হাত বাগৰি আহি দময়ন্তীৰ হাততো পৰে এদিন কিতাপখন। তাই বেগত লুকুৱাই লৈ ঘৰলৈ আহিয়ে আবেলি পঢ়িবলৈ লাগি যায় বিজ্ঞান কিতাপৰ ভাঁজত লৈ।

একে উশাহে এটাৰ পিছত আনটো গল্প পঢ়ি শেষ কৰে তাই। কিন্তু শেষৰ পিনৰ দুটামান গল্প পঢ়ি আঁচৰিত-স্তম্ভিত হৈ যায় তাই। এটা গল্পৰ নাম হ'ল, সহোদৰ। সহোদৰ গল্পটিত এহাল সহোদৰ ভায়েক ভনীয়েকৰ কাহিনী। ভনীয়েকৰ বাঢ়ি অহা গাভৰু শৰীৰৰ প্ৰতি লাহে লাহে চকু যায় ককায়েকৰ। দিনৰ পিছত দিন ভৰযৌৱনা ভনীয়েকৰ কথা ভাৱি ভাৱি হস্তমৈথুন কৰিবলৈ ধৰে কলেজত পঢ়া ককায়েকে। ভনীয়েকক নিবিড়ভাৱে পাবলৈ, তাইৰ শৰীৰ স্পৰ্শ কৰিবলৈ উত্ৰাৱল হৈ থাকে ককায়েক। আনহাতে ককায়েকৰ সুন্দৰ-সুঠাম শৰীৰ, প্ৰশস্ত বুকুলৈ চাই ভনীয়েকৰ দেহতো শিহৰণ জাগিবলৈ ধৰে। এদিন মুকুলিত প্ৰসাৱ কৰি থকা ককায়েকৰ গোপন অংগডাল চাই ভনীয়েকৰ সেইটো চুই চাবলৈ বৰকৈ হেঁপাহ হয়। এইদৰেই ঘটনাবসত এদিন ককায়েক-ভনীয়েকৰ মাজত নহবলগীয়া কামটো হৈ যায়। গল্পটিৰ শেষৰ পৃষ্টা কেইটিমান ককায়েক-ভনীয়েকৰ উদ্দাম ছেক্সৰ বৰ্ণনা। পঢ়ি থাকোতেই ঘামিবলৈ ধৰে দময়ন্তী। আৰু পঢ়া শেষ হয় মানে পিন্ধি থকা 'আণ্ডাৰ পেন্ট' খন তিঁতি চেপচেপিয়া হৈ যায়।

সিদিনা ৰাতি তাই কিতাপত বা ভাতৰ পাতত মন বহুৱাব নোৱাৰে। মনৰ মাজত দৌৰি থাকে কল্পনাৰ তেজাল ঘোৰা। তাইৰো যদি ককায়েক এজন থাকিলহয়, এনেকৈ তাইৰো গাভৰু শৰীৰটোৰ বিষয়ে ভাৱিলহেঁতেন নেকি সিয়ো? কেতিয়াবা ঘৰত অকলে পাই, বা ফুচুলাই লৈ সিয়ো কি তাইৰ লগত ছেক্স কৰি দিলেহেঁতেন নেকি?

ৰাতি টোপনি নাহে সিদিনা তাইৰ। উচপিছাই থাকে বিচনাত। মূৰৰ উপৰত ফেনখন চলি থাকে যদিও, অক্টোবৰ মাহতো ঘামি চেপচেপিয়া হৈ যায় তাইৰ শৰীৰ। পিন্ধি থকা চেমিছ খন গাত এঠা লগাদি লাগি ধৰে। দুৱাৰখন দিছে নে নাই, ভালদৰে পৰীক্ষা কৰি আহি পাতল চেমিছখন খুলি পেলায় তাই। তাৰপিছত ড্ৰেছিং টেবিলৰ সন্মুখত গৈ থিয় দিয়ে, সম্পূৰ্ণ বিবস্ত্ৰ হৈ। হাতেৰে চুই চাবলৈ ধৰে নিজৰেই গাভৰু শৰীৰ। নিজৰ শৰীৰৰে প্ৰতি মোহ এটি উপজি যায় তাইৰ। ইচ... তাইৰো যদি এজন সুন্দৰ সুঠাম ককায়েক থাকিলহেঁতেন, গল্পটিৰ দৰেই....।

ড্ৰেছি‌ং টেবিলৰ সন্মুখৰ পৰা উভতি আহি বগা ৰঙৰ পাতল চেমিছ এটি পিন্ধি লয় তাই। তাৰ পিছত বিজ্ঞান কিতাপৰ ভাঁজত লুকুৱাই ৰখা সেই 'বিশেষ' কিতাপখন আকৌ মেলি লয়। শেষৰ গল্পটো পঢ়িবলৈ এতিয়াও বাকী। শেষৰ গল্পটো ভালে দীঘল, কেইবাপৃষ্ঠা যোৰা। সেয়ে তাই ভাত পানী খাই উঠি বিচনাত বাগৰ দি পঢ়িম বুলি থৈ দিছিল। ফেনৰ স্পীড বঢ়াই দি পঢ়িবলৈ লাগি যায় তাই‌। গল্পটিৰ নাম 'আত্মজ'।

গল্পটি আৰম্ভ হয় অনুসুয়া নামৰ এগৰাকী প্ৰৌঢ়া মহিলাৰ মনৰ কথাৰে। চল্লিশ বছৰ বয়সীয়া অনুসুয়াৰ শৰীৰ আৱেদনময়ী। যথেষ্ঠ ভাৰী শৰীৰ তেওঁৰ। খোজকাঢ়িলে নিতম্ব আৰু স্তনযুগল দুলি দুলি যায়‌। তাকে দেখি গাওঁৰ লৰাৰ পৰা বুঢ়ালৈকে উত্তেজিত হয়। অনুসুয়াৰ লৰা দুটা। স্বামী বিদেশত থাকে অৰ্থাৎ অসমৰ বাহিৰত। লৰা দুটাৰ এজন কিশোৰ এজন সদ্য যুবক। দিনৰ পিছত দিন অনুসুয়া যৌনসুখৰ পৰা বঞ্চিত। অদমনীয় যৌন-বাসনাই ভিতৰি ভিতৰি অনুসুয়াক কোঙা কৰি পেলায়। অনবৰতে মেখেলাৰ তলৰ গোপন স্থলত কুটকুটনি এটি লাগিয়ে থাকে। যৌনসুখৰ পৰা দীৰ্ঘদিনৰ পৰা বঞ্চিত অনুসুয়াৰ স্বভাৱ লাহে লাহে খিংখিঙিয়া হৈ উঠে। বিনা কথাতে দুই পুতেকক গালি-গালাজ কৰি থাকে।

আনহাতে নতুনকৈ কলেজত নামভৰ্তি কৰা ডাঙৰজন পুতেকৰ দেহত যৌৱনৰ উন্মাদনা। বাৰিষাৰ ধলৰ দৰে ডেকা শৰীৰ উপচি পৰে কামোত্তেজনাৰে। বাৰিষাৰ লুইতত পৰি ককবকাই থকাৰ দৰে, কামনাৰ অশান্ত নদীত পৰি ককবকাই থাকে ডাঙৰজন পুতেকে। বাৰিষাৰ নদীত ককবকাই থাকোতে খেৰ একুটাও পালে মানুহে সাৰথি কৰি লয়। ডাঙৰ পুতেক অয়নেও অবাঞ্চিতে লাভ কৰে খেৰ-একুটা, চল্লিশ বছৰীয়া আপোন মাকৰ পিনোন্নত বক্ষ, হস্তিনীৰ দৰে নিতম্বই পাগল কৰি দিয়ে লাহে লাহে তাক। দিনৰ পিছত দিন মাকৰ কথা ভাৱি উজাগৰে থাকে সি। অনবৰতে অয়নে মাকৰ নগ্ন শৰীৰ চাবলৈ পোৱাৰ সুযোগ বিচাৰি থাকে। কেতিয়াবা মাকৰ গা ধোৱা, কেতিয়াবা মাকে মজিয়া মছি থাকিলে বা কাপোৰ ধুই থাকিলে খহি পৰা আঁচলখনৰ আঁৰৰ অৰ্ধনগ্ন বক্ষ চোৱা, দৈনন্দিত কাৰ্য্যত পৰিণত হৈ যায় অয়নৰ।

অলক অনুসুয়াৰ ১৪ বছৰ বয়সীয়া সৰুটো পুতেক। কিশোৰ অলকৰ নাকৰ তলত পাতলকৈ নোম গজিবলৈ লৈছে। প্ৰসাৱ কৰোতে, নিজৰ বাঢ়ি অহা পুৰুষাংগডাললৈ চাই আঁচৰিত হৈ যায় নিজেই অলক। স্কুলত ধুনীয়া এগৰাকী বাইদেউ আছে অলকহঁতৰ। ভুগোল পঢ়ায়। সেই ভুগোল বাইদেউৰ কপাহি চাদৰৰ আঁৰৰ উন্নত বক্ষ অলপ দুলিলেই অলকৰ সমস্ত শৰীৰৰ কপি উঠে। ৰাতি ৰাতি কেতিয়াবা সপোনতে ভুগোল বাইদেউক দেখে সি‌। আৰু যিদিনাই দেখে তাৰ পিছদিনা উঠিয়ে আবিস্কাৰ কৰে যে পিন্ধনৰ পেন্টখনৰ সমুখ ফালটো এঠা এঠা হৈ শুকাই আছে। অৰ্থাৎ স্বপ্নদোষ হয় অলকৰ।

এতিয়াও মাক অনুসুয়াৰ লগতেই শুৱে অলক। গৰমৰ দিন বাবে অনুসুয়াই দেহৰ চাদৰখন আতৰাই অকল ব্লাউজ আৰু মেখেলা পিন্ধিয়েই স্বভাৱগত ভাৱে পুতেকক সাবটি ধৰি টোপনি যায়।

নাৰী শৰীৰৰ ৰহস্য ভেদ কৰিবলৈ ক্ৰমশঃ কৌতুহলী হৈ উঠা কনিষ্ঠ পুতেক অলকে উত্তেজনাৰ বসবৰ্তি হৈ ভুগোল বাইদেউ, আৰু মাক অনুসুয়াক একাকাৰ কৰি পেলায়। ভুগোল বাইদেউৰ প্ৰতি থকা বাসনা কেতিয়া যে মাক অনুসুয়ালৈ পৰিবৰ্তিত হয়, নিজেই নাজানে অলকে। মাকৰ বুকুৰ ওচৰলৈ, আৰু ওচৰলৈ কাষ চাপি যায় সি বিচনাত। আৰু কুচি মুচি সোমাই গৈ মুখ ৰাখে মাকৰ বক্ষত।

প্ৰথম প্ৰথম কেইদিন অলকে টোপনিতে তেনেকৈ কৰে বুলি ভাৱে অনুসুয়াই। সেয়ে তেওঁ বাধা নিদিয়ে মৰমৰ কনিষ্ট পুতেকক। 'পাগল লৰাটো' বুলি মৰমতে বুকুৰ মাজত চেপি ৰাখে অলকৰ মূৰ। এনেকৈ দিন গৈ থাকে। ৰাতি বিচনাত লাহে লাহে মাক অনুসুয়াৰ দেহৰ ওপৰত ভৰি উঠিব ধৰে অলকৰ। তাৰ পিছত পেটৰ নাভিত পৰিবলৈ ধৰে হাত। তাৰ কিছুদিন পিছত নাভি বগাই গৈ পুতেক অলকৰ হাত পৰে মাক অনুসুয়াৰ স্তনযুগলত। 

পুতেকে টোপনিতে কৰা বুলি ভাৱি, ক্ৰমশঃ ভাল লাগি আহিবলৈ ধৰে অনুসুয়াৰ এই অবাঞ্চিত স্পৰ্শবোৰ। প্ৰথম প্ৰথম চেনেহতে, তাৰ পিছৰ দিনবোৰত কি জানো শিহৰণে আহি দোলা দিয়ে অনুসুয়াৰ শৰীৰ, তেৱো চোন সৰু পুতেকৰ স্পৰ্শ তেওঁৰ বুকুত, পেটত পাবলৈ বিচাৰি থকা হয়। 

এদিন জুলাই মাহৰ দুপৰীয়া, বৰ গৰম পৰিছিল। তাতে কাৰণ্টেও খেলি আছিল লুকাভাকু। ইফালে আকৌ সৰু পুতেক অলকৰ প্ৰখৰ জ্বৰ। গাত হাত দিবই নোৱাৰি। কঁপি থাকে তাৰ সমস্ত শৰীৰ। চিন্তিত হয় মাক অনুসূয়া। ব্লাড টেষ্টত ধৰা পৰিছে টাইফয়েড বুলি। চিন্তাতে ওৰে ৰাতি টোপনি নাহে অনুসূয়াৰ। ইফালে শেষ ৰাতি জ্বৰ বেছি হৈ যায় অলকৰ। টাইফয়েডে গৈ মূৰত ধৰিলে ভ্ৰম বকে মানুহে। পুতেক অলকো ভ্ৰম বকিবলৈ ধৰে।

"তোমাৰ বুকুখন ইমান ধুনীয়া, পিহা দুটা ইমান ডাঙৰ, মোৰ যে তোমাৰ পিহাদুটাক লৈ সৰুতে লৈ খেলাৰ দৰে এতিয়াও খেলি থাকিবলৈ মন যায় জানা"

কঁপি কঁপি আৰু কিবা কিবি বকি আছিল অলকে। মাক অনুসূয়াৰ আৰু শুনিবলৈ সাহস নাছিল। ইফালে ১০৪ ডিগ্ৰী জ্বৰত কঁপি থকা পুতেকক একো কবওঁ নোৱাৰে। তেওঁ বুজি পায় পুতেকে এয়া ভ্ৰম বকিছে বুলি। কিন্তু এদিনতে তো এনেকৈ ভ্ৰমত মাকৰ বিষয়ে নবকে কোনোবাই। নিশ্চয় অলকৰ চেতন-অবচেতন মনত মাক অনুসূয়াৰ প্ৰতি বাসনা আছে। নহলে জানো এনেকৈ বকে? তেন্তে অতোদিনে যে অলকে তেওঁৰ নাভিত, তেওঁৰ স্তনযুগলত হাত দি থাকে, স্পৰ্শ কৰি থাকে টোপনি নহালৈকে, সেয়া তেন্তে অলকৰ যৌন বাসনা আছিল মাকৰ প্ৰতি?

পেলাই থোৱা চাদৰ খন বুকুত এনেই উপৰে উপৰে থৈ টোপনি যাবলৈ চেষ্টা কৰে অনুসূয়াই। কিন্তু তেওঁক আঁচৰিত কৰি দি আকৌ ভ্ৰম বকি উঠে পুতেক অলকে- "তোমাৰ পিহাদুটা আৰু তোমাৰ কটিখনত মৰম কৰিবলৈ দিবানে মোক, দাদাই তো তোমাৰ ব্লাউজ আৰু ব্ৰা বোৰ চোৰ কৰি লৈ খেলি থাকে, সেউডাল মোহাৰি মোহাৰি তাত এঠাপানীবোৰো পেলায় প্ৰায়ে। মই কিন্তু তেনে কৰা নাই এদিনো, মোক তুমি কেৱল তোমাৰ পিহাদুটা খাবলৈ দিয়া এবাৰ..."

মূৰত যেন প্ৰচণ্ড জোৰেৰে সৰগ ভাগি পৰে অনুসূয়াৰ। সৰু পুতেক অলক তো অলক, ডাঙৰ পুতেক অয়নো তেন্তে? ইমানদিনে যে মাজে মাজে তেওঁৰ ব্লাউজ আৰু ব্ৰা বোৰ হেৰায়, পুতেক অয়নৰে কাম তেন্তে এয়া? অয়নো তেন্তে মাকৰ শৰীৰক লৈ তেনেবোৰ 'অশ্লীল কল্পনা' কৰে?

আহিব খোজা তন্দ্ৰাৰ ভাৱটো কাটি যায় অনুসূয়াৰ। মূৰটো ঘুৰাও ঘুৰাও যেন লাগে পুতেক অলকৰ ভ্ৰমতে বকি থকা কথাবোৰ শুনি। নিজৰ আত্মজ সন্তানদুটিয়ে মাকৰ বিষয়ে এনেকৈ ভাৱিবলৈ পাৰে নে? ছিঃ....

সৰু পুতেকৰ লেগাম নথকা অশ্লীল, অনৈতিক কথাবোৰ শুনি ডিঙি শুকাই যোৱাত পানী খাবলৈ বুলি পাকঘৰলৈ উঠি যায় অনুসূয়া। বুকুৰ কপাহি চাদৰ বিচনাতে থাকি যায় তেওঁৰ। ব্লাউজ আৰু অকল মেখেলা পৰিহিতা অনুসূয়াই পাকঘৰলৈ যাবলৈ ওলাই দেখে, ডাঙৰ পুতেক অয়ন থকা কোঠাটোৰ লাইট জ্বলি আছে। আজি কিছুদিনৰ পৰা অয়নৰ কোঠালীৰ এইদৰে লাইট জ্বলি থাকে অৰে ৰাতি। দুৱাৰখনো খিলি লগাই শুৱা নাই লৰাটোৱে। দুৱাৰ খোলা দেখা পাই লাইট টো অফ কৰি দিবলৈ অয়নৰ কোঠাত সোমায় অনুসূয়াই। আৰু সোমায়েই খঙ আৰু অপমানে চুলিৰ আগ পায়গৈ তেওঁৰ। 

দৰাচলতে অয়নে সম্পূৰ্ণ উলংগ হৈ বিচনাত পৰি আছিল। টোপনিতে তাৰ হাত এখন তাৰ পুৰুষাংগডালত আছিল‌। কিন্তু যিটো কথাৰ কাৰণে মাক অনুসূয়া খঙতে অগ্নিশৰ্মা হয়, সেয়া হ'ল, তেওঁৰ এখন ৰঙা ৰঙৰ ব্লাউজ পুতেকৰ মুখৰ ওপৰত, আৰু এখন শুভ্ৰ বগা 'ব্ৰা' পুতেকে তাৰ পুৰুষাংগডালৰ ওপৰত ৰাখি হাতেৰে চেপি ধৰি শুই আছে। এয়া টোপনি বসত কৰা কাম নহয়? নিশ্চয় অয়নে টোপনি যোৱাৰ আগত মাকৰ ব্লাউজ আৰু ব্ৰা লৈ মাকৰ বিষয়ে কল্পনা কৰি আছিল নাইবা হস্তমৈথুন কৰি আছিল মাকৰ বিষয়ে কল্পনা কৰি।

অয়নৰ মুখৰ পৰা নিজৰ ব্লাউজখন উঠাই লয় মাক অনুসূয়াই। আৰু লাইটটো যিফালে আছে, সেইফালে তুলি ধৰে চকুৰ সন্মুখত। আৰু ভয় কৰা ধৰণেই, আবিস্কাৰ কৰে তেওঁ নিজৰ ব্লাউজত সেই অবাঞ্চিত পদাৰ্থকন।

হয়, সেয়া আন একো নহয়, ব্লাউজৰ কাপত লাগি আছে পুতেক অয়নৰ বীৰ্য। ব্লাউজৰ দুয়োটা কাপ, যি দুটাই তেওঁৰ স্তনযুগলক ৰ'দ বতাহ, ধুলি-বীজানুৰ পৰা সুৰুক্ষা দিয়ে, যি দুটাই তেওঁৰ স্তনযুগলক লকচক্ষুৰ পৰা বচাই ৰাখে সম্ভ্ৰমেৰে, সন্মান সহকাৰে, ব্লাউজখনৰ সেই দুটা কাপতেই লাগি আছে নিজৰ আত্মজ সন্তানৰ বীৰ্য। চল্লিশৰ দেওনা অতিক্ৰম কৰো কৰো অনুসূয়াৰ বুজিবলৈ বাকী নাথাকে, এয়া এদিনৰ বা এবাৰৰ বীৰ্য নহয়। কেবাদিনৰো বীৰ্য এয়া। কাৰণ ব্লাউজৰ বীৰ্য লাগি থকা ঠাইখিনি বীজলুৱা এঠাৰ ডাঠ তৰপ বান্ধি আছে। সঁচাকৈ বীৰ্যই হয় নে বেলেগ কিবা এঠা বুলি পৰীক্ষা কৰিবলৈ নাকৰ ওচৰলৈ ব্লাউজখন নমাই আনে অনুসূয়াই। আৰু দীঘল এটি উশাহ লৈ শুঙি চায়। পুতেকৰ বীৰ্যৰ ঘ্ৰাণে আনমনা কৰি তুলে যৌনতাৰ পৰা বঞ্চিত অনুসূয়াক। শুই থকা পুতেক অয়নৰ মুখলৈ চায় তেওঁ। নাহ, তাৰ মুখত তো বৰ্তমান কোনো কামনা, বা অশ্লীল চিন্তাৰ ৰেশ দেখা পোৱা নাই। কালি টোপনিৰ পৰা পুতেক উঠিলে, গালি পাৰি দিবনে তেওঁ পুতেকক? কৰিবনে শাসন নিজৰে জন্মদাত্ৰী মাকৰ ব্লাউজ, অন্তৰ্বাসত বীৰ্যস্খলন কৰা বাবে? নে একো নজনাৰ ভাওঁ জুৰি থাকিব তেওঁ?

লাইট টো অফ কৰাৰ আগতে, পুতেকে তাৰ পুৰুষাংগৰ ওপৰত হাতেৰে চেপি ৰখা ব্ৰা খন সাবধানেৰে লবলৈ যায় অনুসূয়াই। ব্ৰা খন আতৰোৱাৰ লগে লগেই বিষম খাই যাই তেওঁ। এই ১৮-১৯ বছৰ বয়সীয়া পুতেকৰ ইমান ডাঙৰ পুৰুষাংগ? একদম যেন ঘোৰাৰ দৰে। কলা কিচকিচিয়া এটি দীঘল মাংসপিণ্ড। দীঘলে, শকতে সাইলাখ ঘোৰাৰ দৰেই এটি কলা কিচকিচিয়া পুৰুষা‌ংগ। আৰু তাৰ মূৰৰ চালখিনি, অৰ্থাৎ মুণ্ডিটো পাতল গুলপীয়া বৰণৰ। জীৱনত দ্বিতীয় এটা ইমান বিশাল পুৰুষাংগ দেখা নাই অনুসূয়াই। টোপনিতে ইমান বিশাল ৰূপ ধাৰণ কৰি আছে। সাৰে থকা অৱস্থাত বা উত্তেজিত হৈ থকা অবস্থাত কিমান বিশাল ৰূপ লব 'এইডালে'? 

কিমান দীঘল হব বাৰু পুৰুষাংগডাল? মনলৈ প্ৰশ্ন জাগে দীৰ্ঘদিনৰ পৰা শৰীৰী সুখৰ পৰা বঞ্চিত অনুসূয়াৰ মনত। যি নাৰীয়ে এইডাল নিজৰ ভিতৰত লৱ, সহিব পাৰিবনে? ফাটি নাযাবনে যোনীৰ পৰ্দা? তেজ নলাবনে? তেজ ওলোৱাটো নিশ্চিত ভাই। অভিজ্ঞৰ দৰে মনতে ভাৱিবলৈ ধৰে অনুসূয়াই। ইম্মান দীঘল, আৰু ইম্মান শকত পুৰুষাংগ? বাপৰে.... বৰণটোৱো কি কলা কিচকিচিয়া...! যিকোনো নাৰীৰে বাবে এয়া পৰম আকাংক্ষিত বস্তু। নিজকে নিজে কৈ উঠে অনুসূয়াই। জুখি চালে কিমান দীঘল হব বাৰু? নিজকে নিজে প্ৰশ্ন কৰে অনুসূয়াই। যেন জীৱনত কেতিয়াও পুৰুষৰ এই গোপনতম যৌন অংগডাল আগতে কেতিয়াও দেখাই নাই তেওঁ। 

হঠাতে অনুসূয়াৰ মাথাত দুষ্ট বুদ্ধি এটি খেলায়। জুখি চোৱাই যায় নেকি? এই সুযোগ জানো দুনাই পোৱা যাব? কিন্তু গম পাই যায় যদি অয়নে? চাব নেকি জুখি? এহ ক'তনো গম পাব, যিটো লৰাই টোপনিতে দেহৰ কাপোৰ ক'ত আছে খবৰ ৰখা নাই, দুৱাৰখন দিবলৈ মনত নাই, সেইটো লৰাই গম পাবনে লাহেকৈ, সাৱধানেৰে তাৰ 'বস্তুটো' জুখি চালে? 

সকলো পাহৰি গৈ, নিজৰ মৰ্য্যাদা, নিজৰ সম্ভ্ৰম, মাক-পুতেকৰ সম্পৰ্কৰ পবিত্ৰতা, সকলো পাহৰি গৈ দীৰ্ঘদিন ধৰি যৌন-উপবাসৰত অনুসূয়াই হঠাতেই কৰি দিয়ে প্ৰকৃতি অথবা সমাজৰ নিয়মবিৰুদ্ধ কাম এটা। হয়, তেওঁ মাক হৈয়ো, হাতখন মুঠি মাৰি লৈ গৈ জুখি চায় পুতেকৰ পুৰুষাংগ। কিলাকুটিৰ ওচৰা-ওচৰি আহিছে। বাপৰে....

'বাপৰে', শব্দটো নিজৰ অজানিতে মুখৰ পৰা ওলাই যায় অনুসূয়াৰ। আৰু লগে লগেই তেওঁ সোপা মাৰি ধৰে নিজৰ মুখ। আৰু ঠিক তেতিয়াই চকু পৰে পুতেকৰ টেবিললৈ। পুতেকৰ টেবিলত, কিতাপ বহীৰ লগতে আছিল কলমদানী এটা। কলমদানীটোৰ ওচৰলৈ আগুৱাই যায় অনুসূয়া। আৰু তাৰপৰা উঠাই লয় মাৰ্মানেন্ট মাৰ্কাৰ কলম এটা। তাৰ পিছত সন্মোহিতৰ দৰে বিচনাখনৰ ওচৰলৈ ঘুৰি আহে, য'ত নিজৰ গৰ্ভজাত সন্তান অয়নে সম্পুৰ্ণ নগ্ন হৈ শুই আছে। 

এইবাৰ আকৌ অয়নৰ কাষলৈ যায় অনুসূয়া। গৈয়ে বিচনাত বহি দিয়ে। তাৰ পিছত দিও নিদিওকৈ হাত দিয়ে পুতেকৰ পুৰুষাংগত। টোপনিতে হলেও, নাৰীহাতৰ স্পৰ্শ পাই লৰচৰ কৰি উঠে অয়নৰ পুৰুষা‌ংগডাল। ''বাপৰে, শুই থাকোতেই ইমান খং এইডালৰ, সাৰপাই উঠিলে কাক যে ধৰাশায়ী কৰে ঠিক নাই''। 

সৰু ছোৱালীৰ দৰে মনতে ভাৱি খিলখিলাই উঠে অনুসূয়াই। কপাল ভাল অয়ন টোপনিতে লালকাল। স্পৰ্শসুখৰ লোভ সামৰিব নোৱাৰি, দুনাই হাত দিয়ে অনুসূয়াই অয়নৰ পুৰুষাংগত। এইবাৰ আগতকৈ বেছি সাহসত। আগতকৈ বেছি আত্মবিশ্বাসত। পুৰুষাংগডালত হাতখনেৰে খপকৈ মুঠি মাৰি ধৰি মুণ্ডিৰ পৰা বীৰ্যস্থলী অৰ্থাত 'কণী' দুটাৰ গুৰিলৈকে লৈ যায় অনুসূয়াই। আকৌ কণি দুটাৰ গুৰিৰ পৰা মুণ্ডিলৈ, এনেকৈ ওপৰলৈ লৈ আহে হাতৰ মুঠি। লাহে লাহে এনেকৈ পাঁচ-ছবাৰমান তল ওপৰ কৰি থাকে মাক অনুসূয়াই পুতেকৰ পুৰুষাংগডাল। টোপনিতে লৰচৰ কৰি উঠে অয়নৰ দেহ। নাৰীৰ হাতৰ স্পৰ্শ পোৱা বাবেই নেকি, শুই থকা পুৰুষাংগডালে সাৰ পোৱাৰ স্থিতি জনাই দিয়ে ক্ষণিকতে অনুসূয়াক। সাৰ পাই পুৰুষাংগডাল টান হৈ যায়। মুণ্ডিৰ পাতল গুলপীয়া বৰণৰ চাল, ৰঙচুৱা হৈ পৰে নিমিষতে। মোহ নে লোভ, মৰম নে বাসনা, বুজি নাপায় অনুসূয়াই। জিভাৰে চেলেকি দিবলৈ মন যায় পুৰুষাংগডালৰ মুণ্ডিটো। চুমা এটি আকি দিবলৈ মন যায় ঘোৰাৰ 'সেইটোৰ' দৰে বিশাল পুৰুষাংগডালত। 

আৰু কৰেও তেওঁ, লাহে লাহে নিজৰ মুখ খন তললৈ নমাই লৈ গৈ, অয়নৰ পুৰুষাংগডালৰ মুণ্ডিটোতে লাহেকৈ চুমা এটি আঁকি দিয়ে। মৰম লাগি যায় পুৰুষাংগডাললৈ তেওঁৰ। এইবাৰ বাওঁহাতে থকা মাৰ্কাৰ কলমটো তুলি লয় তেওঁ। আৰু সোঁহাতখন মুঠি মাৰি ধৰি আকৌ জোখ লয় পুৰুষাংগডালৰ। আৰু য'ত পুৰুষাংগডাল শেষ হৈছে, অৰ্থাৎ হাতৰ কিলাকুটিৰ অকনমান তলত, তাতে স্পষ্টকৈ দাগ-চিহ্ন এটি দি দিয়ে তেওঁ। আৰু হাতখন চকুৰ ওচৰলৈ লৈ আহি মনতে কয়- ইমান দীঘল...

দুনাই চকু যায় পুৰুষাংগডাললৈ অনুসূয়াৰ। সাৰ পাই উঠি বাবুৰামে চিলিঙৰ পিনে যেন চাই আছে। ''মাইনা লাগে নি তোমাক বাবু?" সৰু ছোৱালীৰ দৰে যেন মনতেই প্ৰশ্ন কৰি উঠে পুৰুষাংগডালক তেওঁ। 

"মাইনা নো ক'ত পাবা এতিয়া, ময়েই তোমাক নিচুকাই দিওঁ ৰ'বা।" এইবুলি মনতে কৈ উঠি পুৰুষাংগডালক আকৌ খপকৈ ধৰি দিয়ে অনুসূয়াই। ঢোৰা সাপৰ দৰে ফোপাই উঠে পুৰুষাংগডাল। 

"বাপৰে তোমাৰ ইমান খং? ৰ'বা বাবু তোমাক এতিয়াই শান্ত কৰি দিছোঁ মই"। 

ভৱা মাত্ৰকে কাম। যৌনক্ষুধাত ককবকাই থকা অনুসূয়াই সকলো পাহৰি গৈ নিজৰ পুতেকৰ পুৰুষাংগডালক সুমুৱাই লয় মুখ গহ্বৰত। তাৰ পিছত মুখেৰে চুপি থাকে বহুপৰ। এখন হাতেৰে অয়নৰ কণী দুটা আৰু আনখন হাতেৰে নিজৰ বুকুখন স্পৰ্শ কৰি থাকে অনুসূয়াই। 

মুখৰ লালটি আৰু থু লাগি পিছল হৈ যায় পুৰুষা‌ংগডাল। অনুসূয়াই এইবাৰ পুৰুষাংগডালৰ গুৰিত ধৰি দ্ৰুত গতিত নিজৰ মুখৰ পৰা এবাৰ উলিয়াই আনে এবাৰ সুমুৱাই লয়। এনেকৈ পুৰুষাংগডালক ওলোৱা সোমোৱা কৰি থকা বাবে কোঠালীটোত 'পক পক পক পচাৎ পচাৎ" শব্দ উঠে। 

ক্ষন্তেক জিৰণী লৈ লৈ প্ৰায় পোন্ধৰ মিনিটতকৈ বেছি সময় অনুসূয়াই অয়নৰ পুৰুষাংগডালক 'মুখ-মৈথুন' দি আছিল। অৱশেষত এফালে গৰম হৈ থকা অনুসূয়াৰ যোনীৰ আভ্যন্তৰৰ পৰা কামৰস নিৰ্গত হয় মানে আনফালে অয়নৰ পুৰুষাংগডালে চিৰিত চিৰিতকৈ বীৰ্যপাত কৰিবলৈ ধৰে। অনুসূয়াৰ গালে, মুখে, কপালে, চুলিয়ে চিটিকি আহি পৰিবলৈ ধৰে অয়নৰ গৰম গৰম আঁঠাজাতীয় বীৰ্য। 

হাতৰ দু-আঙুলিৰে গাল-মুখ কপালৰ পৰা এগালমান বীৰ্য লৈ জিভাত লগাই দিয়ে অনুসূয়াই। আৰু চুপি চুপি খায়। নিজৰ মৰ্য্যাদা, নিজৰ অস্তিত্ব, সম্পৰ্কৰ পবিত্ৰতা, সন্মোহিতৰ দৰে সকলো পাহৰি যোৱা অনুসূয়াই ভাৱিবলৈ ধৰে- আহ.. এয়া যেন জগতৰ সকলতকৈ মধুৰতম খাদ্য। কি সোৱাদ, কি আমেজ..!

ক্লান্ত হৈ শুই পৰা পুৰুষাংগডাললৈ চাই ৰয় অনুসূয়াই। অলপ আগলৈকে 'পশুৰ দৰে হিংস্ৰ' হৈ থকা পুৰুষাংগডাল, এতিয়া অবোধ মৃগপহুৰ দৰেই শান্ত-শিষ্ট। হঠাতেই মায়া লাগি যায় পুৰুষাংগডাললৈ অনুসূয়াৰ। "বেচেৰা টোৱে কষ্ট সহ্য কৰি থাকে চাগে"। নিজকে নিজে কয় অনুসূয়াই। 

"এতিয়া শুই থাকা দেই বাবাটো মোৰ" বুলি মনতে কৈ বিচনাৰ পৰা উঠি আহে অনুসূয়া। পুতেকৰ বীৰ্য লাগি থকা নিজৰ ব্লাউজ আৰু ব্ৰা দুখন লৈ লাইট অফ কৰি, বাহিৰৰ পৰা দুৱাৰখন জপাই দি সৰু পুতেক অলকৰ কাষত আহি শুই পৰে তেওঁ। 

অলক তেতিয়া টোপনিত লালকাল। সোঁহাতেৰে অলকৰ কপাল চুই চায় তেওঁ। জ্বৰ যথেষ্ট কমিছে। ডক্টৰে দিয়া ঔষধ কামত দিবলৈ ধৰিছে তেন্তে। প্ৰশান্তচিত্তেৰে শুবলৈ লব অনুসূয়াই, ঠিক তেতিয়াই মন কৰে তেওঁ, লাইটৰ পোহৰ পৰি সৰু পুতেকৰ কপালখন চিকচিকিয়া কৈ উজ্বলি উঠিছে। অৰ্থাৎ তাত কিবা লাগি আছে। বাওঁহাতেৰে চুই চায় তেও অলকৰ কপাল। আৰু তেতিয়াহে বুজি পায় তেওঁ নিজৰ মুৰ্খামী। অলপ আগতেই তো ডাঙৰ পুতেক অয়নৰ বীৰ্য গাল আৰু মুখৰ পৰা নি দুই আঙুলিৰে চুপি খাইছিল তেওঁ। এতিয়া জ্বৰ কমিছেনে নাই বুলি সৰু পুতেক অলকৰ কপালখন সোঁহাতেৰে চুই দিয়া কাৰণে তাৰ কপালত অয়নৰ পুৰুষাংগৰ পৰা নিৰ্গত বীৰ্য লাগি গৈছে। "ধ্যেৎ..."

লাজ লাগি যায় নিজৰে অনুসূয়াৰ। আৰু লগে লগেই ভুলৰ শুধৰণী কৰিবলৈ অলকৰ কপালখন জিভাৰে কেইবাবাৰো চেলেকি দিয়ে তেওঁ। অলকৰ কপালত ঘাম আৰু অয়নৰ বীৰ্য মিহলি হৈ আছিল। আৰু দুই পুতেকৰ ঘাম আৰু বীৰ্যমিশ্ৰিত মিশ্ৰণকন চেলেকি,  ঢক গিলি খাই উঠি 'অন্যধৰণৰ' এক অনুভূতি হয় অনুসূয়াৰ। নিজৰ অজানিতেই তেওঁৰ আবেদনময়ী শৰীৰটো কঁপি উঠে এবাৰ। 

"ইচ......, ময়ো যে আৰু, পুতেকৰে বীৰ্য খাই পেলালো ভাই"।

লাজতে দুহাতেৰে চকু দুটা ঢাকি ধৰে অনুসূয়াই নিজৰ। এই মুহুৰ্তত শুই থকা পুতেক অলকলৈয়ো যেন চাবলৈ লাজ লাগিছে তেওঁৰ। লাইটটো অফ কৰি দিব বুলি ভাৱে অনুসূয়াই। কিন্তু পিছ মুহুৰ্ততে নিজকে প্ৰবোধ দিয়াদি কয় তেওঁ- থাকক,  লাজ কৰি নো কি হব, স্বয়ং পুতেকেই যদি মাকৰ অন্তৰ্বাস নিজৰ গুপ্তাংগত চেপি ধৰি  শুই থাকে নগ্ন হৈ, মাকৰ ব্লাউজ চুৰ কৰি তাত দিনৰ পিছত দিন বীৰ্যপাত কৰি থাকে, তেওঁনো কিয় নিজৰ ওচৰতে লজ্জিত হব?

"চোৱা যাওক, পুতেক অয়নৰ লগত খেলখন কিমানদুৰলৈ যায়..."। এইবুলি মনতে কৈ অলকৰ পিনে মুখখন ঘুৰাই তালৈ চায় অনুসূয়াই। 

"কিন্তু অলক? সিয়ো যে জ্বৰ উঠি ভ্ৰমত বকিছে সেইসোপা? অলকো কি তেন্তে তেওঁৰ প্ৰতি...."

নৰীয়াত পৰি শুই থকা পুতেক অলকৰ কাণৰ কাষৰ চুলিখিনি লিৰিকি বিদাৰি থাকে অনুসূয়াই। টোপনিৰ ঘোৰতে পুতেক অলকে মাকৰ ককালৰ ওপৰত এখন ভৰি উঠাই দিয়ে। হাত এখন লৈ গৈ ৰাখে মাকৰ উদং নাভিত। 

মায়া লাগি যায় কিশোৰ পুতেক অলকক অনুসূয়াৰ। অলকে অৱচেতন অৱস্থাত, অভ্যাসবসত হাতখন লাহে লাহে উদৰ বগাই মাকৰ বুকুৰ পিনলৈ লৈ গৈ থাকে। 

পটাংকৈ নিজৰ ব্লাউজৰ হুক দুটা খুলি দিয়ে অনুসূয়াই। ফলত তেওঁৰ নগ্ন স্তনযুগলে, শুই থকা অলকৰ মুখৰ পিনে চাই থাকে। গৰমদিনত, ঘৰত থাকিলে কেতিয়াও ব্লাউজৰ ভিতৰত অন্তৰ্বাস নিপিন্ধে অনুসূয়াই। হাউলি লৈ নিজৰ স্তনযুগল এবাৰ চাই, তাৰপিছত অলকৰ নিষ্পাপ মুখলৈ চাই মনতে ভাৱে অনুসূয়াই- "বেচেৰা সোনমাইনাটো মোৰ, মাকৰ বুকুলৈ তোমাৰ বৰ হেপাহ ন, লোৱা এতিয়া, এই বুকুখন তোমাৰেই। সৰুতে এইযোৰকে লৈ খেলিছা, এতিয়া ডাঙৰ হৈয়ো সেই হেপাহ গুছাই নাই ন...?"

অলকৰ হাতখন টোপনিৰ আৱেশতে লাহে লাহে স্তনযুগলত গৈ স্পৰ্শ কৰে মানে, অয়নৰ কথা মনত পৰি যায় অনুসূয়াৰ। "আৰু অয়ন? অয়নক বাৰু কি দিব তেওঁ?।সৰু পুতেকক তো বুকুৰ এইযোৰ দি দিলে আজিৰ পৰা তেওঁ, কিন্তু ডাঙৰ পুতেক অয়নক কি দিব তেওঁ? বেচেৰা অয়নটোৰো চাগে তেওঁক লৈ বৰ হেঁপাহ.."

"নাহ, অয়নক একো নিদিওঁ, ষাড়গৰুটোৰ দৰে ডাঙৰ হৈছেগৈ সি। বৰং তাৰে 'সেইডাল' আজিৰ পৰা মোৰ..."

এইবুলি মনতে ভাৱে, আৰু ঠিক তেতিয়াই অলকৰ হাতে আহি স্পৰ্শ কৰে অনুসূয়াৰ বুকু। এফালে পুতেক অলকৰ হাতৰ স্পৰ্শ স্তনযুগলত, আনফালে মানসপটত ভাহি উঠা অয়নৰ বিশালকায় পুৰুষাংগডাল, দুনাই ঘামি উঠে অনুসূয়া। বুকুত আৰু দুই উৰুৰ সন্ধিস্থলত শিহৰণ জাগিবলৈ ধৰে অনুসূয়াৰ......

কিতাপ খন জপাই বেগৰ ভিতৰত সুমুৱাই থয় দময়ন্তীয়ে। অনুসূয়া, অয়ন, অলকহঁতৰ কথা থকা 'আত্মজ' নামৰ এই গল্পটোৱে অকল শিহৰণ জগোৱাই নহয়, চিন্তাজগতলৈয়ো ধুমুহা নমাই আনে কিশোৰী দময়ন্তীৰ। সঁচাকৈ এনেকুৱা সম্ভৱ নে? 

এফালে দুই উৰুৰ সন্ধিস্থলৰ কুটকুটনি, আনফালে মনৰ মাজত চলি থকা ভাৱনাৰ জোৱাৰ, শ্বাস-প্ৰশ্বাস ঘন হবলৈ ধৰে দময়ন্তীৰ। আৰু ঠিক তেতিয়াই কাণত আহি পৰে এটি শব্দ- আহ.....

দময়ন্তীয়ে শোৱা কোঠাটোৰ সিফালৰ সৰু কোঠালীটোতেই তাইৰ মাক-দেউতাক শুৱে। আৰু ক্ষিণকৈ 'আহ' বুলি শব্দটো সেইটো কোঠাৰ পৰাই আহিছে। এনেকুৱা শব্দ শুনিবলৈ পোৱা দময়ন্তীৰ কাৰণে আজি নতুন নহয়। কোঠা দুটাৰ মাজত থকা বেৰখনৰ কাঠৰ বাটামত থকা ফুটাটোত গৈ চকু থয় দময়ন্তীয়ে। আৰু ভৱাৰ দৰেই দেখিবলৈ পায় পৰিচিত এটা দৃশ্য। 

দেৱালৰ সিফালৰ কোঠাটোৰ সোমাজতে থকা বিচনাখনত পেটিকোট খন ককাললৈকে দাঙি কুকুৰৰ দৰে ভংগীমা কৰি আঠুকাঢ়ি আছে মাক শোভালতা। আৰু তাৰ দেউতাকে সম্পূৰ্ণ নগ্ন হৈ মাকৰ পিছফালে বহি ঈষৎ হাউলি লৈ সোঁহাতৰ তিনিটা আঙুলি সুমুৱাই দিছে মাকৰ যোনীত। অকল সোমোৱাই দিয়াই নহয়, পুৰ্ণ গতিত অগা-পিছাও কৰি আছে আঙুলিকেইটা। মাক শোভালতাই সুখতে গোঙাই আছে "আহহহহ আহহহহ উউউউউউ উমমমম" বুলি। 

মাকৰ গেঙনিৰ শব্দ সৰুকৈ ওলাইছে যদিও এই ৰাতিখন সেইখিনি শব্দই স্পষ্টৰূপত আহি পৰিছে দময়ন্তীৰ কাণত। তাইৰ মাক-দেউতাকে ভাৱে, জীয়েকজনী চাগে লাইট জ্বলাই শুই আছে। কাৰণ লাইট অফ কৰি শুবলৈ জীয়েকে ভয় কৰে। ইফালে দময়ন্তীয়ে যে সাৰে থাকি প্ৰতিনিয়ত মাক-দেউতাকৰ ৰতিক্ৰীড়া চাই থাকে, সেয়া তেওঁলোকে নাজানে। 

প্ৰায় দহমিনিট মান সময় দময়ন্তীৰ মাক শোভালতাৰ যোনীত, দেউতাকৰ আঙুলিৰে 'মৈথুন' চলি থাকে। তাৰ পিছত এবাৰত গৈ দেউতাকে মাকৰ নিতম্বৰ একেবাৰে ওচৰত গৈ আঠুকাঢ়ি থিয় হয়, আৰু নিজৰ পুৰুষাংগডাল শোভালতাৰ যোনীৰ মুখত 'চেট' কৰে। তাৰ পিছত যোৰকৈ এটা ধাক্কা মাৰে পিছফালৰ পৰা। এবাৰতে গৈ গোটেইটো পুৰুষাংগ শোভালতাৰ যোনীত সোমাই যায়। 

বেৰৰ ইফালে ফুটাত সন্তৰ্পনে চকু ৰাখি আনদিনাৰ দৰে আজিও উৎসুক হৈ উঠে দময়ন্তী। এই যেন বেৰৰ সিফালৰ খেলখনত আজি তাইৰ দেউতাকৰ জয় হবই।

এক,দুই,তিনি..... হিচাপ কৰা মাত্ৰ তিনি মিনিটৰ মূৰত বমি কৰাৰ দৰে গলগল কৰি দেউতাকৰ বীৰ্যসোপা ওলাই যায় মাক শোভালতাৰ যোনীত। আনদিনাৰ দৰে, আজিও আশাহত হয় জীয়েক দময়ন্তী। আনদিনাৰ দৰে, দাত কৰচি কৈ উঠে মাক শোভালতাই- কখনো পাৰবে না তুমি কৰতে। বৰং আমাকে ঘুমোতে দাও না কেন?

লাজে অপমানে দেউতাকে উত্তৰ দিয়ে সেমেনা সেমেনিকৈ- বুঢ়া গৈ গলো এতিয়া। আগৰ সমান দম নাই আৰু। 

- কিন্তু আমি তো বুঢ়ো হই নি। আমাৰ শৰীৰেৰ দিকে তাকাও একবাৰ। এইটুক বয়সেই তোমাৰ পুৰুষত্ব শুকিয়ে নেতিয়ে যাবে বলে জানলে, কখনো আসতাম না আমি তোমাৰ সাথে। 

- তোমাৰ এই বয়সতো ইমান কচু কিয় শোভালতা?

- চুপ, বাজে কথা বলবে না একদম। এক তো কৰতে পাৰে না, ইয়ে টাও এইটুকু, বাচ্চাদেৰ নুনুৰ মতো। আৰ কথা বলতে এসেছে। নাও ঘুমিয়ে পৰো এখন। 

- খং নকৰিবা অ দময়ন্তীৰ মাক। 

- ভাগ্যিস আমাৰ ছেলে হ'লো না, নাহলে অৰ ইয়েটাও বাপেৰ নুনুৰ মতো চোট্টো হতো। 

- .......

- ভাগ্যিস মেয়ে টা আমাৰ মতোই হলো। এখনিই দেখছো অকে, কিৰকম সুন্দৰ হয়েছে। শৰীৰটাও আমাৰ মতো হচ্ছে। 

- হুম...

- অৰ লেখা-পঢ়া শেষ হলে পৰে অৰ জন্য ছেলে আমিই খুজবো। তুমি মেয়েৰ জন্য ছেলে খুজলে হয়েছে তবে।

- কিয়, মই খুজিলে কি বেয়া? মই দেউতাক হয় তাইৰ।

- হয়েছে, অধিকাৰ দেখাতে হবে না। আমি আমাকে দিয়েই বুঝেছি, উপযুক্ত সংগী পাওৱাটা যে কতোই দৰকাৰী জীৱনে। 

-......

এইদৰে মাক-দেউতাকৰ ক্ষিণ সুৰত যুক্তি-তৰ্ক, মাকৰ দেউতাকৰ ওপৰত অসন্তুষ্টি, দেউতাকৰ নিজৰ পত্নীৰ ওচৰত পৰাজয় বৰণ কৰাৰ গ্লানি, সদায়ে প্ৰত্যক্ষ কৰি আহিছে দময়ন্তীয়ে। 

দেউতাকৰ উপৰত খঙেই উঠি যায় দময়ন্তীৰ। ধুৰ....। দেউতাও যে আৰু...। ভালকৈ কাম এটাও কৰিব নোৱাৰে। না মাকক শোৱাপাটীত সুখ দিব পাৰিলে কেতিয়াও, না তাইৰ কাৰণে ভায়েক এটাৰ জন্ম দিব পাৰিলে!

ইচ... তাইৰো যদি অয়ন বা অলকৰ দৰে 'সহোদৰ' ভায়েক এটা থাকিলহয়! আচ্ছা, তাৰ যদি ভায়েক এটা থাকিলহেঁতেন, গল্পটোত পঢ়াৰ দৰে, মাকৰ লগত কি 'সেইবোৰ' হলহেঁতেন?

গল্পটোত পঢ়া অনুসূয়া আৰু মাকৰ ৰূপ-যৌৱনৰ মাজত একো প্ৰভেদ বিচাৰি নাপায় তাই। তাইৰ মাক শোভালতাও, গল্পৰ অনুসূয়াৰ দৰেই চল্লিশৰ দেওনা অতিক্ৰম কৰো কৰো, অপৰূপা সুন্দৰী, অত্যধিক আবেদনময়ী এগৰাকী মহিলা। তাইৰ মাকৰ ৩৮ ছাইজৰ ব্লাউজ পিন্ধা আৰু ফাটি ওলাই আহিব খোজা বুকু, খোজকাঢ়িলে হাতিৰ দৰে দুলি দুলি যোৱা ভৰাট তপিনা। ককাললৈকে বৈ পৰা চুলি। যিকোনো লৰাকে পাগল কৰি দিবলৈ সক্ষম। দময়ন্তীয়ে নিজেও দেখিছে, সিঁহতৰ চিনাকী-অচিনাকী সকলো পুৰুষেই তাইৰ মাকৰ হয় বুকুৰ পিনে অথবা তপিনাৰ পিনে চাই থাকে। আৰু মাকে খোজকাঢ়েও এনেদৰে যে, সন্মুখত বুকুখন আৰু পিছফালে তপিনাখন দুলিবই।

তাইৰ মাক শোভালতা বঙালী সম্প্ৰদায়ৰ মহিলা। বিয়াৰ আগতে বৰুৱা উপাধি লিখিছিল। পশ্চিম বংগৰ পুৰুলিয়া জিলাৰ সম্ভ্ৰান্ত ঘৰৰ জীয়েক তেওঁ। আগতে পুৰ্বপুৰুষ হেনো জমিদাৰ আছিল। সেয়ে বৰুৱা উপাধি লিখে। তাইৰ মাকৰ গাত সম্ভ্ৰান্ত বঙালী পৰিয়ালৰ ছাপ পুৰামাত্ৰাই বিদ্যমান এতিয়াও। পিন্ধন উৰুণত যথেষ্ট চৌখিন। ঘৰত থাকিলেও সাজি-কাচি থাকে। বাহিৰলৈ ওলালে হাত কটা, পিঠিৰ ডিঙি বহলকৈ কটা অৰ্থাৎ পিঠিৰ ৬০-৭০% ওলাই থকা ব্লাউজ পিন্ধে তেওঁ। তাৰ লগতে মিলাই পিন্ধে পাতল উজ্বল বৰণৰ শাৰী। পেটিকোট পিন্ধে নাভীৰ বহু তলত। বতাহ আহি শাৰীৰ আঁচল উৰিলে মাকৰ মাখন কোমল পেট আৰু সুগভীৰ নাভী দেখি ডেকাৰ পৰা বুঢ়ালৈকে চকু বহল কৰি থৰ লাগি চাই থকা দেখে দময়ন্তীয়ে। 

(ফটোঃ প্ৰতীকি, উৎসঃ ইন্টাৰনেট) 

মাক শোভালতাক এইখন চহৰৰ চিনাকী মহিলাসকলৰ বেছিভাগেই ঈৰ্ষা কৰা দেখি আহিছে দময়ন্তীয়ে। নকৰিবনো কেলেই, ইমান ধুনীয়া শৰীৰ আৰু সৌন্দৰ্যৰ অধিকাৰিণী তাইৰ মাকজনী। 

সৌ কিছুদিন আগৰ কথা, ঘৰৰ ওচৰতেই দত্ত খুড়াহঁতৰ ঘৰত সকাম আছিল। দময়ন্তীয়ো মাকৰ লগত সকামলৈ গৈছিল। তাইৰ মাকে বিয়া সভাহ বা সকামলৈ গলে অলপ বেছি ভালকৈয়ে সাজিকাচি যায়‌। 'দিদা' অৰ্থাৎ আইতাহঁতৰ ঘৰৰ পৰা লৈ অহা সোনৰ নেকলেচ, খাৰু পিন্ধি ৰমকজমক পখিলা জনী হৈ ওলায় মাকে। সিদিনাও গৈছিল। সকামলৈ গৈয়ে মাকে স্বভাৱগত ভাৱে লাগি পৰিছিল ইটো-সিটো কামত। দময়ন্তী অ'ত ত'ত লগৰ ছোৱালীৰ লগত কথাৰ মহলা মাৰি আছিল। তেনেতে সিঁহতৰ পৰা অলপদুৰত কাম কৰি থকা চিনাকী ৰাজিৱ খুড়া, আৰু লগৰ দুজনমানে কোৱা কথা এষাৰ আহি দময়ন্তীৰ কাণত পৰে।

"শইকীয়া দাৰ মাইকীজনীক দেখিছ', হাইস্কুলত পঢ়া জীয়েক এজনী থকা সত্বেও এতিয়াও কি জুই"

"আৰে জুই মানে, একদম আগ্নেওগীৰি ভাই"

"আৰে একদম হস্তিনী নাৰী পাইছে শইকীয়া দাই। কপাল আৰু"

"কপাল মানে, যোগ্যতা লাগিব বুইজ', হেৰৌ তই মই ৰেলৱেৰ অফিচাৰ নহয় নহয়, শইকীয়া দা হে অফিচাৰ, তাকো ডিউটি ক'ত আছিল, সৌ পুৰুলিয়াত"

"একদম ঠিক কৈছ' ভাই, শোভালতা বৌ একদম হস্তিনী নাৰী, একদম দেখিলেই লাগে।"

"বোলো শাস্ত্ৰত কি এনেই কৈছে- 

স্থূল কলেবৰ, স্থূল পয়োধৰ, স্থূল পদকৰ ঘোৰনাদিনী।

আহাৰ বিস্তৰ, নিদ্রা ঘ?

(আগলৈ.......)

AssameseSexStory