মিছেছ ডাইনা × The Milf Story
খণ্ড-৬
এখন যৌনৰসেৰে ভৰপূৰ উপন্যাস খণ্ড খণ্ডকৈ আপোনালোকলৈ আগবঢ়াইছো.... আশা কৰো আদৰি ল'ব...ই উপন্যাসিকাৰ সকলো ঘটনা আৰু চৰিত্ৰ কাল্পনিক।
মিছেছ ডাইনা × The Milf Story
✍️ - কৃষ্ণেন্দু বৰুৱা
( খণ্ড-৬)
এসপ্তাহৰ পৰা আদিত্যৰ মনত শান্তি নাই। শান্তি নাই মানে অশান্ত হৈ আছে তাৰ মনটো। এসপ্তাহ আগৰে পৰাই সি স্ক্ৰিপ্ট এখন লিখাত হাত দিছে, কিন্তু অকনো আগুৱাব পৰা নাই। লেপটপত একেটা কাহিনীকে বাৰে বাৰে সি বিভিন্ন ধৰণেৰে লিখিছে আৰু ইৰেজ কৰি দিছে। এটাও মনপুতঃ হোৱা নাই তাৰ। ইফালে আকৌ জমা দিয়াৰ ডেডলাইন ওচৰ চাপি আহিছে।
দৰাচলতে সি এটা অনলাইন ষ্ট্ৰিমিং এপৰ লগতো জড়িত। সম্পুৰ্ণ 'দেশী' এটা এপ। তাত বিভিন্ন ধৰণৰ ৱেবচিৰিজ, শ্বৰ্ট মুভিজ ষ্ট্ৰিমিং হয়। অৱশ্যে আন আন ভাৰতীয় এপ বোৰৰ দৰেই, এই এপটোৰো মুল ছাবস্ক্ৰাইবাৰ হ'ল যুবচাম। সেয়ে 'ছেক্স এণ্ড ন্যুডিটি' কমন থিম সিহঁতৰ এপটোতো। "চুল্লু" নামৰ সিঁহতৰ এই এপটোৰ আহিবলগীয়া ৱেবছিৰিজ এখনৰ স্ক্ৰিপ্টৰ দায়িত্ব দিছে তাক শীলা বায়ে।
Assamese Sex Story
শীলা বা, শীলা বৈশ্য। অসমৰ ছোৱালী। 'ডেলহী ফিল্ম ইনষ্টিটিউট'ত ডিপ্লোমা কৰ্চ এটি কৰা কালতে শীলা বৈশ্যক লগ পাইছিল সি। অসমীয়া কাৰণেই তাৰ লগত সাধাৰণ হাই-হেল্লোৰে পৰিচিতি হৈছিল। তাৰ পিছত বন্ধুত্ব। বয়সত অলপ ডাঙৰ কাৰণে সি শীলাক 'বা' বুলি সম্বোন্ধন কৰিছিল। আৰু তেনেকৈয়ে সিঁহতৰ বন্ধুত্ব প্ৰগাঢ় হৈ পৰে।
জামিয়া মিলিয়াত পঢ়িবলৈ অহা শীলা বৈশ্যই পিছলৈ মুম্বাইলৈ ঢাপলি মেলে, দুচকুত চিনেমাৰ পৰিচালক হোৱাৰ সপোন আঁকি। দুই এখন খুউব কম বাজেটৰ চিনেমাত সহকাৰী পৰিচালক হিচাপে কাম কৰাৰ সৌভাগ্যও হয় তাইৰ। কিন্তু না চিনেমা দুখনৰ নাম মানুহে কৰবাত শুনিলে না ফিল্ম ইণ্ডাজট্ৰীত তাই 'জাগা' বনাব পাৰিলে। 'ৰজি-ৰটী'ৰ চক্কৰত তাই দুই এখন সস্তীয়া চিনেমাৰ স্ক্ৰীপ্টো লিখিলে। কাহিনী কম যৌনতা বেছি। ইউটিউবত ভালেই চলিলে চিনেমা কেইখন। তাৰ পিছত তাইলৈ স্ক্ৰীপ্ট লিখাৰ অফাৰ আহিয়ে থকা হ'ল। ঠিক তেনে সময়তে 'এমাজন প্ৰাইম'-এ ভুমুকি মাৰিলে ভাৰতত। তাক টক্কৰ দিবলৈ পিছে পিছে নেটফ্লিক্স। আমাৰ ভাৰতীয় প্ৰযোজক সকল আকৌ পিছপৰি থাকে কিয়? একতা কাপুৰকে ধৰি বিভিন্ন জনে নিজৰ নিজৰ প্ৰডাকশ্যন হাউজৰ পৰা একোটাকৈ অনলাইন ষ্ট্ৰিমিং এপ খুলিবলৈ লাগি গ'ল। প্ৰথমতে এই এপ বোৰত ৰুচিসন্মত কাহিনীক লৈ ৱেবছিৰিজ কিছুমান চলিল যদিও এমাজন প্ৰাইম আৰু নেটফ্লিক্সৰ সোৱাদ লভা দৰ্শকে সেইবোৰ ৱেবছিৰিজক ভালদৰে আকোৱালীয়ে নললে দুই এখনৰ বাহিৰে। আৰম্ভ হ'ল যৌনতাৰ বেহা। সস্তীয়া যৌন কাহিনীৰে ভৰপুৰ ৱেব-ছিৰিজ নিৰ্মানৰ।
এবছৰ আগত এদিন শীলা বাৰ পৰা ক'ল আহিছিল আদিত্যলৈ। মুম্বাইলৈ গৈ তাক পাহৰি যোৱা শীলা বাৰ ফোনক'ল পাই সি আনন্দিত হৈছিল। শীলাই সেইবাৰ তাক অফাৰটো দিছিল- সিহঁতৰ ষ্ট্ৰিমিং এপটোৰ ৱেবছিৰিজ আৰু শ্বৰ্ট ফিল্ম বোৰৰ কাৰণে স্থিৰচিত্ৰ গ্ৰহনৰ কাম কৰাৰ। সি গ্ৰেজুৱেশ্যন কৰি উঠি ফেশ্যন ফটোগ্ৰাফীক কেৰিয়াৰ হিচাপে লোৱাৰ এবছৰ হৈছিলহে মাথো তেতিয়া। মুম্বাইলৈ গৈ প্ৰতিষ্ঠিত হোৱাৰ সপোন এটা আদিত্যৰ আগৰ পৰাই আছিল। তাতে শীলাই দিয়া সেই অফাৰটো আছিল তাৰবাবে লোভনীয়। সিয়ো 'বেগপেক' কৰি ঢাপলি মেলিছিল মুম্বাইলৈ।
ৱেবছিৰিজ বোৰৰ ষ্টিল ফটোগ্ৰাফীৰ কাম কৰি কৰি আদিত্যৰ ভৰি পিছলি পৰেগৈ এডাল্ট ফটোগ্ৰাফীৰ জগতখনত। কোৱাই বাহুল্য যে সি কাম কৰিবলৈ লোৱা শীলাহঁতৰ প্ৰডাকশ্যন হাউচটোৰ ৱেব-ছিৰিজ বোৰ আছিল মুলতঃ যৌনতা কেন্দ্ৰিক। গতিকে সিয়ো ফটোগ্ৰাফী কৰিবলগা হৈছিল অভিনেতা-অভিনেত্ৰী সকলৰ যৌন দৃশ্য অথবা উত্তেজক ভংগীমাৰ। বিশেষকৈ নতুনকৈ ইণ্ডাজট্ৰীলৈ অহা হট হট অভিনেত্ৰী সকলৰ শৰীৰৰ ভুগোল নিজৰ কেমেৰাৰ লেঞ্চেৰে আবদ্ধ কৰি কৰি কেতিয়া যে সি নিজেই যৌনগন্ধী ফটোগ্ৰাফীৰ জগতখনত আবদ্ধ হৈ পৰিছিল নিজেই নাজানে।
"ফটোগ্ৰাফীক মই আৰ্ট হিচাপে লৈয়ে কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰিছিলো বা, কিন্তু মুম্বাইলৈ আহিছোন ন্যুডিটিৰ পুখুৰীটোত আবদ্ধ হৈ পৰিলো"
শীলা বৈশ্যৰ ফ্লেটত ৱাইনৰ গিলাচত চুমুক দি দি কৈছিল সি এদিন।
- ন্যুডিটি ইজ অলছো এন আৰ্ট মাই ডীয়েৰ। কেমেৰা আবিস্কাৰ হোৱাৰ সময়ৰ পৰাই ন্যুডিটি আহিছে ফটোগ্ৰাফীলৈ। ন্যুড ফটোগ্ৰাফী আৰম্ভ হোৱাৰ আজি কিমান বছৰ হ'ল জান?
আদিত্যয় ফেশ্যন ফটোগ্ৰাফী শিকিছে। কিন্তু ন্যুড ফটোগ্ৰাফী বা ফটোগ্ৰাফীৰ ইতিহাস ইমান নাজানে সি। কৰবাত পঢ়িছে যদিও মনত নাই তাৰ। শীলা ছোৱালীজনী কিন্তু তেনে নহয়। গোটেই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ খবৰ তাইৰ নখদৰ্পনত। লাগিলে সেয়া মানৱ ইতিহাসে হওঁক অথবা ফটোগ্ৰাফীৰ ইতিহাস।
- কিমান বছৰ হ'ল ন্যুড ফটোগ্ৰাফী ষ্টাৰ্ট হৈ?
- সেই যে 1816ত জোচেফ নাইচফ'ৰে কেমেৰা আবিস্কাৰ কৰিলে, তাৰ তিনি দশক মান পিছে পিছেই ফটোগ্ৰাফীত ন্যুডিটি আহি গ'ল ভাই।
- কি সেই তেতিয়াই? মানে উনৈশ শতিকাত?
- য়েছ ভাই, তাকো উনৈছ শতিকাৰ মাজভাগৰ পৰা। ১৮৫৭ চন, যেতিয়া আমাৰ ভাৰতত ইউৰোপৰ পৰা অহা ব্ৰিটিছ বোৰে উপনিবেশ পাতি আমাক আৰু আমাৰ চিপাহী সকলে আৰম্ভ কৰা বিদ্ৰোহক দমন কৰাত ব্যস্ত, তেতিয়া জীন লুইছ মেৰী, গোডেনজীয় মাৰ্কনীকে ধৰি ইউৰোপৰ এছাম ফটোগ্ৰাফাৰ আকৌ ন্যুড ফটোগ্ৰাফীত মত্ত। ইউৰোপৰ ফাইন আৰ্টৰ জগতখনক হিলাই ৰাখি দিছে একদম।
- কি কৱ বা?
- য়েছ ডীয়েৰ। ১৮৫৭ত ইউজেন ডেলাক্ৰইক্স নামৰ চিত্ৰকৰ এগৰাকীয়ে অইল পেইন্টিং এখন কৰিছিল। এখন ন্যুড পেইন্টিং, নাম- অডেলিক্স। ন্যুড পেইন্টঙৰ ভিতৰত এইখন এখন মাষ্টাৰপিচ। ইন্টাৰেষ্টিং কথাটো কি জাননে?
- কি?
- অডেলিক্স খন আছিল জীন লুইছ মেৰী নামৰ ফ্ৰেন্স ফটোগ্ৰাফাৰ এগৰাকীয়ে তোলা ফটোগ্ৰাফ এখনৰ হে হুবহু পেইন্টিং। চা, ১৮৫৭ চনতেই সঁচা-সঁচি ভদ্ৰমহিলা এগৰাকীৰ ন্যুড ছবি তুলিছিল তেওঁ। ইজন'ট ইট ছ ইন্টাৰেষ্টিং?।
- আৰে বাপৰে...
হাতত থকা ৱাইনৰ খালী গিলাচটো টেবুলত ৰাখি থৈ আদিত্যয় আহি ফ্ল'ৰতে বহি দিয়ে, শীলাৰ কাষতেই। যৌনগন্ধী ফটোগ্ৰাফী কৰিবলগা হয় বুলি আদিত্যয় লাহে লাহে হতাশগ্ৰস্ত হবলৈ ধৰিছিল। তাৰ শীলা বায়ে সদায়ে কৰাৰ দৰেই সিদিনাও তাক প্ৰেৰিত কৰিছিল, তাইৰ স্বভাৱসুলভ জ্ঞানদায়িনী কথাসমুহেৰে।
আদিত্যৰ কিছুদিনৰ পৰা হতাশ হৈ থকা চকুযোৰ, হঠাতেই আজি উজ্বল হৈ উঠাৰ কাৰণ বুজি পায় শীলাই। প্ৰচুৰ সম্ভাৱনাময় লৰা এই আদিত্য। কিন্তু তাৰ এটাই দোষ, লৰাটো সোনকালেই হতাশ হৈ পৰে। এই ধৰণৰ লৰা-ছোৱালীক সঁচাকৈ এগৰাকী ফ্ৰেণ্ড, ফিল'ছফাৰ আৰু গাইডৰ প্ৰয়োজন। আদিত্যয় তাৰ এইটো স্থান কাক দিছে নাজানে শীলাই। তাই নিজেই আগবাঢ়ি আহি গ্ৰহন কৰিব খোজে আদিত্যৰ পৰা সেই স্থান।
গ্ৰহন নে অধিগ্ৰহন? অধিকাৰ নে অনাধিকাৰ? বুজা নুবুজাৰ আলিদোমোজাত দুলি ৰয় শীলাৰ হৃদয়। তাই সদায়ে উপযাচী গৈ গৈ আদিত্যৰ পৰা গ্ৰহন কৰে তাৰ অবিভাবকৰ স্থান। কিন্তু এয়া জানো আদিত্যৰ ফালৰ পৰাও স্বতস্ফুতঃ?
আদিত্য লৰাটোৱো এনেকুৱা, নিজৰ মাকৰ বাহিৰে দুনীয়াৰ কাৰো আগতেই মনৰ কথা খুলি কব নাজানে। "এনেকৈ কি আজিৰ যুগত চলাটো সম্ভৱ?", সুধিছিল তাই এদিন আদিত্যৰ মাক ডায়েনা আন্টিক।
শীলাই বহুদিনৰ পিছত মুম্বাইৰ পৰা গৈ ওলাইছিল এদিন আদিত্যহঁতৰ ঘৰত, বিনা নটিচত। আদিত্যয় তাৰ মৰমৰ 'শীলা বা' জনী অহা কাৰণে লৰালৰিকৈ মাৰ্কেটলৈ ওলাই গৈছিল। আদিত্য ওলাই যোৱাৰ পিছত পাকঘৰত ইটো-সিটো কাম কৰি থকা তাৰ মাক ডায়েনা আন্টিক সুধিছিল তাই এইষাৰ কথা।
-তাকেতো শীলা, তুমিয়ে চোৱাচোন, কেনেকুৱা লৰা এটা পালো অ, বাহিৰৰ দুনীয়াখনৰ লগত একদম মিলিবই নিশিকিলে। ঘৰত থাকিলে তো মোৰ লগতে লাগি থাকে। কতো কি যে প্ৰশ্ন তাৰ। শেষেই হব নুখুজে। বাহিৰত ওলালেই কিন্তু ফিউচ।
- তাকে আন্টি। সি যাৰ লগত কথা কয় কৈয়ে থাকে, যাৰ লগত নকয়, একদমেই নকয়। তাক ইন্ট্ৰভাৰ্ট বুলিও তো কব নোৱাৰি সেইফালৰ পৰা।
- মই বুজি পায়ো বুজি নোপোৱাৰ দৰে হৈ যাও তাক জানা।
- ময়ো।
- এটা কথা কিন্তু ঠিক, সি মোৰ বাহিৰে কিন্তু তোমাৰ লগতেহে ফ্ৰেংক একদম। ইমানকৈ ফ্ৰেংক তো সি তাৰ ভনীয়েকৰ লগতো নহয়।
- অ সেইটো ময়ো মন কৰো বাৰু আন্টি।
- এই আচ্ছা তাৰ গাৰ্লফ্ৰেইণ্ড আছেনে নাই অ?
- হাঃ হাঃ হাঃ আন্টি..
বাচনবোৰ ধুই পখালি হোৱাৰ পিছত সামৰি সুতৰি থোৱাৰ পৰাই উত্তৰ দিয়ে ডায়েনা হাজৰিকাই- এই তুমি হাঁহিলা যে?
- নাহাঁহিম মানে, আপুনিও যে আৰু, আপুনি কি সঁচাকৈ নাজানে তাৰ যে এজনীও বান্ধৱী নাই।
- কি এজনীও বান্ধৱী নাই?
- অ তো, যিটো লৰাৰ বান্ধৱী এজনীও নাই। সেইটো লৰাই গাৰ্লফ্ৰেইণ্ড বিচাৰি পাবনে? ইনফেক্ট, প্ৰেমৰ ফিলিংছটো কেনেকুৱা হয় সি বুজি পায় নে নাই বা?
পাকঘৰৰ কাম কৰা হোৱাত পিন্ধনৰ এপ্ৰ'নখন খুলি থয় ডায়েনা হাজৰিকাই। মিনি স্কাৰ্ট আৰু শ্লীভলেজ টপ পৰিহীতা ডায়েনা হাজৰিকালৈ চাই শীলাই মন কৰে, আদিত্যৰ এই ফ'ৰটি ক্ৰ'ছ কৰা মাকজনী এতিয়াও ইমান য়াং, ইমান বিউটিফুল। লগতে মানুহজনী যথেষ্ট মডাৰ্ণ আৰু অপেন মাইণ্ডেডো। মাক বুলি কলেই শীলাৰ মনলৈ আহে অসমত থকা নিজৰ মাকৰ কথা। চাদৰ মেখেলা পিন্ধি অনবৰতে পাকঘৰটোতে লাগি থকা তাইৰ মাকজনী, আৰু আদিত্যৰ মাক ডায়েনা আন্টিজনী, কিমান যে 'ডিফাৰেন্ট'! ভাল লাগে ডায়েনা আন্টিক তাইৰ। অকল আদিত্যৰ মাক বুলিয়ে নহয়, তেওঁৰ বিচাৰধাৰা, তেঁওৰ লাইফষ্টাইলটোৰ কাৰণেও।
ডায়েনা আন্টিনো কিমান মডাৰ্ণ, কিমান নো অপেন মাইণ্ডেড তাক যুকিয়াই চাবলৈ মন যায় শীলাৰ। সেয়ে তাই জিন্সৰ পকেটৰ পৰা চিগাৰেটৰ পেকেট টো উলিয়াই লৈ ডায়েনা হাজৰিকালৈ চাই কয়- আন্টি বেয়া নাপায় যদি মই ইয়াত স্ম'ক কৰিব পাৰোনে?
-তুমি স্মকো কৰা?
ডায়েনা হাজৰিকাৰ মুখাবয়ৱত একো পৰিবৰ্তন বিচাৰি নাপায় শীলাই।
-কৰো আন্টি। হেবিট হৈ গৈছে। আপুনি?
-মই? কৰো কেতিয়াবা, মানে ড্ৰিংকছ কৰিলে।
-দেটছ্ গ্ৰেট আন্টি।
-এহ চিগাৰেট হুপাটো নো কি ডাঙৰ কথা?
-তাকেতো আন্টি এই টুৱেন্টিফাৰ্ষ্ট চেঞ্চুৰিত ড্ৰিংকছ কৰা, চিগাৰেট হুপা কি নো ডাঙৰ কথা।
-তাকে, বাট বেছি এডিক্টেড নোহোৱাই ভাল।
-ঠিকেই। মই তো ৰিলেক্সেছনৰ কাৰণেহে খাও।
-মইও।
শীলাই দেখিলে ডায়েনা আন্টি যথেষ্ট পজিটিভ চিন্তাধাৰাৰ মহিলা। সেয়ে তেওঁক ভালকৈ জুখি চাবলৈ তাই অস্ত্ৰ এপাত এৰাটো বিচাৰিলে।
- আন্টি আদিয়ে কি স্ম'ক-ড্ৰিংকছ এইবোৰ কৰে?
মিচিকিয়া হাঁহি মাৰি উত্তৰ দিয়ে ডায়েনা হাজৰিকাই- কিয়, তোমালোক চোন ভাল ফ্ৰেইণ্ড।এই প্ৰশ্নটো মইহে তোমাক কৰিব লাগে।
শীলাই লগে লগে আত্মপক্ষ সমৰ্থন কৰিবলৈ কৈ উঠে- নহয় মানে সি তো মোৰ লগত যথেষ্ট ফ্ৰি যদিও অলপ অলপ সমীহো কৰি চলে মোক। বা বুলি মাতে যে মোক।
গেছৰ টেবুলখনত আউজি থিয় দি চুলিখিনি পনিটেইল কৰি বান্ধিবলৈ হাতদুখন উপৰলৈ উঠায় ডায়েনা হাজৰিকাই। যাৰ ফলত তেওঁৰ ক্ৰপ টপখন নাভিৰ উপৰলৈ উঠি যায়। শীলাৰ চকুত পৰে মিছেচ হাজৰিকাৰ পিয়াৰ্চিং কৰোৱা সুগভীৰ নাভি। ছিলভাৰ কালাৰৰ ৰিং এটা পিন্ধাই থোৱা আছে নাভিটোত। অসমৰ, কোনো ঘৰতে, কাৰো চল্লিশোৰ্ধৰ মাকৰ পিয়াৰ্চিং কৰা নাভি দেখা মনত নপৰে ২৫ বৰ্ষীয় শীলা বৈশ্যৰ।
"আদিত্যৰ ম'মজনী তাই ভৱাতকৈয়ো মডাৰ্ণ তেন্তে।" ভাৱে শীলায়।
- বা বুলি মাতিল তো কি হ'ল, ময়ো তো তাৰ ম'ম। মোকো তো সমীহ কৰে সি।
চিগাৰেট এটাত অগ্নীসংযোগ কৰি কয় শীলাই- হলেও আৰু, আপোনাৰ কথা বেলেগ, আপোনাৰ লগত তাৰ ঘনিষ্টতাৰ লেভেলটোৱে সুকীয়া।
-হিঃ হিঃ
- আচ্ছা আন্টি কওঁকনা আদিত্যয় ড্ৰিংকছ কৰে নে নাই? মইতো সুধিলে নকয়ে ভাই।
সঁচা কথাই কয় শীলাই। কেইবাদিনো সুধিছিল তাই আদিত্যক। সি একআষাৰে নকৰো বুলি কৈ থয়।
- কেতিয়াবা কৰে, অকেজনেলী। মানে মই পাৰ্মিশ্যন দিলে হে। তাকো লাইট ড্ৰিংকছ হে কৰে সি। লাইক বীয়েৰ।
- আৰু স্ম'ক?
- অকল এদিন টেষ্ট কৰি চাইছিল মোৰ পৰা খুজি নি। কাঁহি কাঁহি লৰাৰ অৱস্থা কাহিল।
- আপুনি শিয়্যৰ নে সি আপোনাক লুকুৱাই বাহিৰত গৈ নাখায় বা নাটানে বুলি?
- ডেম শিয়্যৰ।
- কি কয়, সঁচা?
- তুমি লাগিলে বাজি ধৰিব পাৰা। মোৰ লৰাৰ কথা মই নাজানিম নে?
- নাই, বিশ্বাস হয় মোৰ।
মিছেচ ডায়েনাৰ প্ৰতি থকা ভাললগা বাঢ়ি আহিবলৈ ধৰে শীলাৰ।
ইফালে ডায়েনা হাজৰিকাই ভাৱিবলৈ লয়, আদিত্যৰ এই পাতি লোৱা বা জনী যথেষ্ট কেয়াৰিং আদিত্যৰ প্ৰতি। ভাল লাগে তেওঁৰো শীলাক। বান্ধৱীৰ দৰে অনুভৱ হবলৈ ধৰে তাইক তেওঁৰ।
শীলাই ডায়েনা হাজৰিকাক জুখি চোৱাৰ শেষ শেলপাত এৰিবলৈ উদ্যত হয়। কিবা কবলৈ বুলি মুখ মেলোতেই ডায়েনা হাজৰিকাই কৈ উঠে- মোৰ কাম শেষ, বলা ড্ৰয়িং ৰূমত গৈ বহি কথা পাতোগৈ। আদিত্যৰ আহিবলৈ সময় লাগিব, শ্বপিঙৰ ডাঙৰ লিষ্ট বনাই লৈ গৈছে সি।
অসমবয়সী দুই নাৰী আহি ড্ৰয়িং ৰূমতে ওচৰা-ওচৰিকৈ বহি লয়। দুয়োৰে হাতত ক'ল ড্ৰীংকছৰ গিলাচ।
শীলাৰ বিষয়ে বহু কথাই শুনিছে মিছেচ ডায়েনাই পুতেকৰ মুখৰ পৰা। ইনফেক্ট, শীলাৰ কথা ওলালেই পুতেক আদিত্যয় এফালৰ পৰা তাইৰ কথা কবলৈ আৰম্ভ কৰি দিয়ে। কৈ থকা সময়খিনিত আদিত্যৰ চকুযুৰি কেনেকৈ উজ্বল হৈ উঠে! সেয়ে মিছেচ ডায়েনাও একান্তই মনোযোগ দি শুনে পুতেকৰ কথাবোৰ। শীলাৰ লগত আদিত্যয় কলৈ কলৈ ফুৰিবলৈ যায়, কি কি খায়, বাটত কি হয় নহয়। ইয়াৰ উপৰিও তাইৰ বয়ফ্ৰেইণ্ড, বয়ফ্ৰেইণ্ডৰ লগত ব্ৰেক-আপ, তাইৰ ঘৰখনৰ কথা, ঘৰৰ লগত মনোমালিন্যৰ কথা, তাইৰ স্বাধীনচেতিয়া মনটোৰ কথা। সকলোবোৰ কথাই কেইবাবাৰো শুনিছে ডায়েনা হাজৰিকাই পুতেকৰ মুখৰ পৰা।
আদিত্যৰ মুখৰ পৰা শীলাৰ বিষয়ে যিখিনি শুনিছে, আৰু তাইক আগতে এদিন-দুদিন আদিত্যৰ লগত ঘৰলৈ আহোতে লগ পাই যিমানদুৰ বুজি উঠিছে তাইক, নিজৰ লগত মিল এটা বিচাৰি পায় মিছেচ ডায়েনাই তাইৰ লগত। সেয়ে এইবাৰ শীলাই মুম্বাইৰ পৰা হঠাতে আহি তেওঁলোকৰ ঘৰত ওলাই দিয়াত, আৰু দুদিনমান থাকিব বুলি জানি, ভালেই পালে তেওঁ। এনেও অসমৰ ছোৱালী, তাতে তাইৰ কথাবোৰে ইমানকৈ টানে তেওঁক। নিজৰ ছোৱালীৰ দৰেই লাগি যায় শীলাক তেওঁৰ। "আদিত্যৰ চয়েছ ভাল, কেনেকুৱা মানুহৰ লগত বন্ধুত্ব গঢ়িব লাগে, কাৰ লগত ফুৰিব লাগে, জানে লৰাটোৱে।" পুতেকৰ বিষয়ে ভাৱি মনটো ভৰি আহে ডায়েনা হাজৰিকাৰ।
- আন্টি, আন্টি, কি ভাৱি আছে?
- হুম, নাই এনেই, কোৱাচোন, কিবা কবলৈ ওলাইছিলা নহয় তুমি?
শীলাই কব নে নাই ভাৱে, "সুধি দিলে আন্টিয়ে বেয়া নাপায়তো? এহ নাপাব কিজানি, মানুহজনী ইমান ফ্ৰি?"
- আন্টি, আদিয়ে নিচাবস্তুয়ো তেনেকৈ নাখায়, বান্ধৱী চান্ধৱীয়ো নাই তেনেকৈ, জি,এফ তো নহলেই আজিলৈকে, ট্ৰায়ে নকৰিলে। মোৰ জানে, কিবা টেনশ্যন হয় লৰাটোক লৈ...
মিছেচ ডায়েনাই কথাটোৰ ঠিক আঁত ধৰিব নোৱাৰে। চেলাউৰী কোঁচ খুৱাই সোধে সেয়ে- টেনশ্যন, কিয়? মই ঠিক নুবুজিলো শীলা।
শীলাই ভাৱিলে, মানুহজনীনো ঠিক কিমান খিনিলৈকে অপেন মাইণ্ডেড, জুখি চোৱাৰ উচিত সময় এয়া। গ'ল খেকাৰী এটি মাৰি, মিছেচ ডায়েনাৰ ওচৰলৈ আগুৱাই গৈ তেওঁৰ উৰুত লাহেকৈ হাত এখন ৰাখি উচ্ছ্বাসেৰে কৈ উঠে তাই- মানে, মানুহৰ, মানে বিশেষকৈ লৰাবোৰৰ, কিবা নহয় কিবা তো উইক পইন্ট বা বেয়া নিচা থাকেই এইটো বয়সত। তাৰ যদি কিবা বেয়া বস্তুৰ প্ৰতি দুৰ্বলতা আছে, ভাৱিলে টেনশ্যন হয় মোৰ।
প্ৰশ্নবোধক দৃষ্টিৰে চাই ৰয় শীলাই মিছেচ ডায়েনালৈ। অৱশ্যে তাইৰ এই দুঃচিন্তা একেবাৰে অমুলক নহয়। আদিত্য লৰাটোক নিজৰ ভাতৃসম মৰম কৰে তাই। ভাৱেও নিজৰ ভায়েকৰ দৰেই। অসমৰ ঘৰখনত তাইৰ ভায়েক এটা আছে যদিও নিজৰ নহয়, সতীয়া। তাইৰ মাকৰ দ্বিতীয় বিয়া এয়া। তাইৰ ষ্টেপ ব্ৰাদাৰ। সিমান মাতবোল নায়েই তাৰ লগত শীলাৰ। আদিত্য তেজ সম্পৰ্কৰ বা একো আত্মীয় নহলেও, চিনাকীৰ দিনৰ পৰাই ভাল লাগে তাক শীলাৰ। ইমান অমায়িক লৰাটো। সি যিদিনা 'বা' বুলি সম্বোন্ধন কৰিছিল তাইক প্ৰথম, মৰম লাগি গৈছিল তাইৰ। আদিত্যৰ শিশুসুলভ স্বভাৱটো আৰু লাজুক লাজুক চকুযুৰিয়ে যি কোনো নাৰীৰে মায়া লগাই দিব। হয়তো মায়া বুলি কলে ভুল হব, ঠিক আপোন আপোন ভাৱ এটা জাগি উঠিব আদিত্যৰ প্ৰতি সকলোৰে।
এই আপোন আপোন ভাৱটোৱেই বৰকৈ টানে শীলাক আদিত্যৰ প্ৰতি। সেয়ে তাইৰ মুম্বাইস্থিত বছ অৰ্থাৎ তাঁহাতৰ প্ৰডাকশ্বন হাউছটোৰ এম,ডি য়ে যেতিয়া তাইক কিছুদিন আগত কৈছিল ষ্টিল ফটোগ্ৰাফিৰ কাৰণে উদীয়মান কিন্তু সম্ভাৱনাময় নিউ-কামাৰ কোনোবা লাগে, তাই টপৰাই উত্তৰ দিছিল তাইৰে ভায়েক এজন থকা বুলি।
আৰু সেয়ে দুদিনমানৰ বাবে নিজৰ কাম 'অফ' ৰাখি তাই দিল্লীত আহিছে আদিত্যহঁতৰ ঘৰলৈ। তাহাঁতৰ প্ৰডাকশ্যনৰ কামবোৰ, অৰ্থাৎ ৱেৱছিৰিজ বোৰ ১৮+ হয়। এডাল্ট। সেয়ে এডাল্ট ইণ্ডাজট্ৰীত সোমাই ফটোগ্ৰাফীক কেৰিয়াৰ হিচাপে লবলৈ আদিত্যৰ মাক মিছেচ ডায়েনাই পাৰ্মিছন দিয়ে নে নাই তাই নাজানে। মিছেচ ডায়েনা যথেষ্ট মডাৰ্ণ বুলি আদিত্যৰ মুখতেই শুনিছে তাই। হলেও, ম'ম উইল বি ম'ম। আখিৰ মা তো মা হি হোতা হ্যে। আদিত্যয় তেতিয়া তাইক কৈছিল- ম'মক আহি যদি তুমিয়ে অনুৰোধ কৰা বা বুজোৱা। চোৱা বা, তুমি বুজালে কিন্তু ম'মে শিয়্যৰ বুজি পাব। আৰু মোৰো তো মুম্বাইত গৈ চেটল হোৱাৰ কিমান ম'ম। অনলাইন ষ্ট্ৰিমিং এপবোৰৰ ফিউচাৰ বেয়া নহয় তো ইমান। আজিকালি সেইবোৰত কাম কৰিও নিজৰ কাৰণে জাগা বনাব পাৰি।
আদিত্যৰ মাকজনীক এই বিষয়ে কবলৈ যোৱাৰ আগতে ৰাস্তা কিমানদুৰ 'ক্লিয়াৰ' গমি চাবলৈ চাইছে সেয়ে শীলাই। কেতিয়াবা কিছুমান কথা কাৰোবাক কোৱাৰ আগতে মানুহজন বা কিমান পানীৰ মাছ সেয়া চোৱাটো জৰুৰী হৈ পৰে।
আনহাতে এইমাত্ৰ শীলাই কোৱা কথাষাৰ শুনি কি উত্তৰ দিয়া সমীচিন হব ভাৱি নাপায় ডায়েনা হাজৰিকাই। শীলাই যে কলে, 'কিবা বেয়া নিচা' বুলি, কথাটোৱে ভৱাই তুলিছে তেওঁক। আন মাকবোৰৰ তুলনাত, পুতেক আদিত্যৰ লগত বহুগুনে বেছি ফ্ৰি তেওঁ। সদায়ে বান্ধৱীৰ দৰেই ব্যৱহাৰ কৰে পুতেকক তেওঁ। আৰু আদিত্যয়ো ট্ৰিট কৰে ঠিক সেইদৰেই। সেই সুত্ৰে, মাক এগৰাকীয়ে পুতেকৰ বিষয়ে জানিব নলগীয়া বহু কথাই জানে তেওঁ। ইন ফেক্ট, জনাটো জৰুৰী বুলি ভাৱে তেওঁ। শিক্ষিত আৰু আধুনিকা নাৰী হৈ, চিংগল ম'ম হৈ, আন মাক-পুতেকৰ দৰে সম্পৰ্ক এটা নিবিচাৰে তেওঁ। ইউৰোপ-আমেৰিকাত যদি সন্তান আৰু মাতৃৰ সম্পৰ্ক যথেষ্ট ঘনিষ্ঠ হব পাৰে, দিল্লীত থকা হাজৰিকা ম'ম এণ্ড ছনৰ মাজত কিয় নহব?
সেয়ে তেওঁ অকল জীয়েককে নহয়, পুতেক আদিত্যকো ১৫/১৬ মান বছৰ বয়স হোৱাৰ পৰাই ছেক্স এজুকেশ্যন দি আহিছিল নিজেই। যিমান পাৰি সিমান পুতেক জীয়েক হালক যৌনতা সম্পৰ্কে থকা প্ৰশ্নবোৰৰ উত্তৰ দি আহিছে। ইয়াৰ বাহিৰেও ভেল্যু এজুকেশ্যন অৰ্থাৎ মুল্যবোধ শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰতো তেওঁ আগভাগ লৈছে। অকল স্কুলৰ কিতাপৰ চেপ্টাৰত পঢ়িবলৈ দিলেই বিষয়বস্তুবোৰ শিকা হৈ নাযায়।
আৰু ভেল্যু এজুকেশ্যন তেতিয়া হে সম্ভৱ, যেতিয়া আপুনি সঁচাসঁচিকৈ মুল্যবোধ ৰাখে জীৱন আৰু সমাজৰ প্ৰয়োজনীও বিষয়বোৰৰ প্ৰতি। দিল্লীৰ নিচিনা ৰাজধানী চহৰত দিনে দিনে বাঢ়ি অহা ক্ৰাইম, বিশেষকৈ ধৰ্ষণৰ কাৰণ কি বুলি সুধিলে সকলোৱে একেমুখে কব সমাজখন বেয়া হৈ গ'ল, যুৱচাম বেয়া পথে পৰিচালিত হৈছে বুলি। মিছেচ ডায়েনাই কিন্তু ভাৱে, আচলতে দুৰ্বলতাটো ক'ত। আমি ক'ত হাৰি গৈছোঁ?
আমি হাৰি গৈছোঁ এজুকেশ্যনত। ইনফেক্ট, ভেল্যু এজুকেশ্যন, মুল্যবোধ শিক্ষাত। আচলতে সুস্থ সমাজ এখন গঢ় দিবলৈকে তো স্কুলীয়া পাঠত মুল্যবোধৰ শিক্ষা দিয়া হয়। কিন্তু ভাৰতবৰ্ষত? ইকুৱেশ্যন, গ্ৰামাৰ, জিয়মেট্ৰী, এলজেব্ৰা উফ... এইবোৰৰ মাজত যে কিতাপৰ ভাঁজত কৰবাত পঢ়ি থাকে মুল্যবোধ শিক্ষাৰ অধ্যায় সমুহ। ইজৰাইলত চাকৰি কৰি থকা বান্ধৱী এগৰাকীয়ে কৈছিল মিছেচ ডায়েনাক- ডায়েনা, তোমাৰো তো দুটাকৈ লৰা-ছোৱালী। সিঁহতক ভেল্যু এজুকেশ্যন, ছেক্স এজুকেশ্যন এইবোৰ প্ৰাথমিক ভাৱে নিজে দিবলৈ যত্ন কৰাই ভাল। ইজৰাইল খন যথেষ্ট ৰক্ষণশীল দেশ যদিও শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত ইজৰাইলীসকল যথেষ্ট আগবঢ়া তথা মুকলি মনৰ। সেয়ে আজি ইজৰাইলখন দিনকদিনে আগবাঢ়িব পাৰিছে। আভ্যন্তৰীণ ক্ৰাইম, যেনে ধৰা মলেষ্টেশ্যন, ৰেপ এইবোৰ তেনেই নগন্য। তুমি শুনি আঁচৰিত হবা, মিডল-ইষ্টৰ দেশ হৈয়ো ইজাৰাইলত ৰাতি বাৰ বজাত টিন এজাৰ ছোৱালীবোৰ অকলে অকলে বন্ধু-বান্ধৱৰ ঘৰৰ পৰা বাৰ্থডে পাৰ্টী কৰি উভতিব পাৰে। ডেলহীত তুমি পাৰিবা?
সেয়ে ডায়েনা হাজৰিকা পুতেক জীয়েক হাল, বিশেষকৈ পুতেক আদিত্যৰ লগত আনে ভৱাতকৈ বেছি ঘনিষ্ঠ। "ডন্ট টিচ ইয়ৰ ডটাৰ্ছ টু বি কেয়াৰফুল, এজুকেট ইয়ৰ চানছ।" কথাষাৰৰ মৰ্ম বুজি পায় ডায়েনাই।
পুতেকক লৈ যথেষ্ট গৌৰবো কৰে মিছেচ ডায়েনাই। আজিলৈকে একো বেয়া নেদেখিলে তেওঁ পুতেকৰ মাজত। না লুকাই-লুকাই চিগাৰেট খোৱা পাইছে, না ছোৱালীৰ লগত কিবা চক্কৰ শুনিছে না পৰ্ণ দেখা বুলি গম পাইছে তেওঁ। পুতেকে নিজৰ মোবাইল আৰু লেপটত পাছৱৰ্ডো নাৰাখে কেতিয়াও। ওলোটাই লগৰ কোনে কোনে লুকাই লুকাই চিগাৰেট ড্ৰাগছ খায়, কোনে কোনে পৰ্ণ চায় পোনচাটেই আহি মাকক কোৱা আছিল সি টিন এইজত।
এবাৰৰ কথা মনত পৰিলে এতিয়াও হাঁহি উঠি যায় মিছেচ ডায়েনাৰ। আদিত্য সেইবাৰ ক্লাছ নাইনত। তাৰ লগৰ লৰা এটাৰ নাম ৰুডি। ৰুডিয়ে নিজৰ মোবাইলত পৰ্ণ ডাউনলোড কৰি আনি লগৰ লৰা-ছোৱালী চবকে দিছিল। আৰু কৈছিল, তাৰ হেনো পৰ্ণ মুভিবোৰত দেখুওৱাৰ দৰে 'গেংবেং' কৰিবলৈ মন যায়।
জগতৰ একো আওঁ-ভাও বুজি নোপোৱা ১৪/১৫ বছৰীয়া আদিত্যয় আহি মাক মিছেচ ডায়েনাৰ হাতত মোবাইলটো দি উঠি সুধিছিল- ম'ম গেংবেং কি বস্তু?
-কি?????
'ঘাবৰাই' গৈছিল মিছেচ ডায়েনাই। কয় কি পুতেকে?
- আৰে ম'ম, আজি ৰুডিয়ে চবকে পৰ্ণ মুভি দিছে, মোকো দিছে মোবাইলত। ইয়াত হেনো 'গেংবেং' দেখুৱাই। তাৰো হেনো কৰিবলৈ মন যায়। অ ম'ম কি বস্তু গেংবেং?
কপালৰ ঘাম মচি মচি উত্তৰত কৈছিল ডায়েনা হাজৰিকাই- তুমি আগেয়ে কোৱা ভিডিঅটো চাইছা নেকি?
পুতেক আদিত্যয় নিস্পাপ দৃষ্টিৰেই মাকৰ চকুত চকু ৰাখি কৈছিল- নাহ, চোৱা নাই। তুমিয়ে চোন কৈছা কোনোবাই কিবা চিক্ৰেট টাইপৰ বস্তু দিলে নাখাবা, নাচাবা, নপঢ়িবা। সেয়ে ৰুডিয়ে ভিডিঅটো দিয়াত চবে জুম বান্ধি চালে যদিও মই নাচালো। আহি ফাৰ্ষ্ট তোমাক দিলো বুজিলা?
মিছেচ ডায়েনাই পুতেকৰ চকুৰ ভাষা বুজি পায়। সি যদি কৈছে চোৱা নাই, তেন্তে সঁচাকৈ চোৱা নাই সি। মৰমতে পুতেকক সাবটি ধৰি কৈছিল তেওঁ- নাচাই ভাল কৰিলা ধুন। মই কৈছো নহয় নিষিদ্ধ বস্তু চোৱাৰ তোমাৰ বয়স হোৱা নাই বুলি। আৰু এইবোৰ এই বয়সত চোৱা বেয়া।
মাকৰ মুখলৈ চাই কৈছিল আদিত্যয়- বুজিছো ম'ম ইয়াত বেয়া ভিডিঅ আছে। বাট টেল মি ৱান থিং, হোৱাট ইজ গেংবেং? চবে কৈ আছিল বৰ মজা লাগিব হেনো গেংবেং।
মিছেচ ডায়েনাই ভাবিছিল, এতিয়া পুতেকক যদি কৈ দিয়া নাযায় ইয়াৰ প্ৰকৃত অৰ্থ, তেন্তে সি গৈ প্ৰথমেই কিতাপত নবহি ইন্টাৰনেটত গৈ ছাৰ্চ কৰিব শব্দটো লিখি। আৰু ছাৰ্চ কৰিলেই অজস্ৰ পৰ্ণ ৱেবচাইটৰ লিংক ওলাই পৰিব। হাততে পোৱা যিকোনো এটা পৰ্ণ ভিডিঅত ক্লিক কৰি এই কিশোৰ পুতেকে চাবলৈ লাগি যাব পৰ্ণ ভিডিঅ। তাকো গেংবেং।
সেয়ে কথাবোৰ কেনেকৈ কব, মনৰ ভিতৰতে সজাই লৈ উত্তৰ দিছিল মিছেচ ডায়েনাই- আগতে কথাবোৰ কেয়াৰফুলি শুনিবা, আৰু মনত ৰাখিবা, প্ৰমিজ?
মাকৰ কপালত চুমা খাই 'প্ৰমিছ' কৰিছিল আদিত্যয়।এয়া তাৰ প্ৰমিছ কৰাৰ ষ্টাইল।
"শুনা তেন্তে", মিছেচ ডায়েনাই গলখেকাৰি এটি মাৰি কবলৈ ধৰিছিল-
"আ গেং-বেং ইজ আ চিটুৱেশ্যন ইন হুইচ চেভাৰেল পিপল, ইউজুয়েলী ম'ৰ দেন থ্ৰী, এংগেইজ ইন ফিজিকেল ছেক্সুৱেল একটিভিটি উইথ ৱান স্পেচিফিক পাৰ্ছন ছিকুৱেনশ্যিয়েলী অ'ৰ এট দি ছেম টাইম। ডেট স্পেচিফিক পাৰ্ছন ইজ দি চেন্ট্ৰেল ফ'কাচ অফ দি ছেক্সুৱেল এক্টিভিটি...।"
কথাখিনি কৈয়ে পুতেকৰ মুখলৈ চাইছিল মাক ডায়েনা হাজৰিকাই। "বুজি পালা কিবা ধুন?"
পুতেকে মূৰ খুজুৱাই কৈ উঠিছিল- এহ যা কিবা অলপ বুজি পালো অলপ মাথাৰ উপৰেদি বাউঞ্চ মাৰি গ'ল নহয়।
কিশোৰ পুতেকৰ মূৰৰ চুলিখিনি মৰমতে জোকাৰি দি আকৌ কৈ উঠিছিল মিছেচ ডায়েনাই-
" ফ'ৰ এক্সামপল, ইট কুড বি ওৱান উমেন ছাৰাউণ্ডেড বাই ছেভাৰেল মেন, অৰ আ মেন উইথ মাল্টিপল উমেন ( আ ৰিভাৰ্ছ গেং-বেং)। দি টাৰ্ম হেজ বিকাম এছ'চিয়েটেড উইথ দি পৰ্ণ ইণ্ডাজট্ৰী এণ্ড ইজুৱেলী ডিছক্ৰাইবছ আ ষ্টেজ্ড ইভেন্ট হোৱেৰবাই আ উমেন হেছ ছেক্স উইথ ছেভাৰেল মেন ইন ডিৰেক্ট ছাক্সেশ্যন; ইট ইজ আ কনছেনচুৱেল পাৰফৰ্মেন্স এণ্ড ন'ট টু বি কনফিউজড উইথ গেং ৰেপ।"
কথাখিনি কৈয়েই দীঘলকৈ উশাহ লৈছিল মিছেচ ডায়েনাই।
- বুজিলা কিবা এইবাৰ?
- হুম বুজিলো।
- কি বুজি পালা?
সোধাৰ প্ৰয়োজন নাছিল যদিও অভ্যাসগত ভাৱেই মুখৰ পৰা সৰকি গৈছিল শেষৰ প্ৰশ্নটো। কিশোৰ আদিত্যয় অকনো পলম নকৰাকৈ উত্তৰ দিছিল- গেংবেং মানে হ'ল এজনী উমেনৰ লগত বহুত মেন নাইবা বহুত উমেনৰ লগত এজন মেন একেলগে ছেক্স কৰা।
- ভেৰী গুড মাই বয়।
- কিন্তু ম'ম, এজনী উমেনৰ লগত একেলগে বহুত মানুহ কেনেকৈ ছেক্স কৰিব?
- উমমম........!!!
- কিতাপত আছে, আৰু তুমিয়োচোন কৈছা কিমানদিন, উমেন বডীত তো দুটা হে ছেক্স অৰ্গেন থাকে, ইটছ্ ভেজাইনা এণ্ড এনাচ। তো একেলগে ম'ৰ দেন থ্ৰি মানুহে কেনেকৈ ছেক্স কৰিব পাৰিব?
মিছেচ ডায়েনাই ভাৱিছিল, এতিয়া যদি পুতেকক বিতংকৈ বুজাই দিয়া নাযায়, তেন্তে তাৰ মনত কৌতুহল ভাৱটো লাগিয়ে থাকিব। আৰু তেতিয়া সি আন কতো মন নিদিয়াকৈ 'গেংবেং' ভিডিঅ চাবলৈ বিচাৰি থাকিব। আৰু চাবও এই সহজলভ্য ইন্টাৰনেটৰ দিনত। যিটো তাৰ মেন্টেল হেল্থৰ কাৰণে ক্ষতিকাৰক। ইয়াৰ বাহিৰেও, চাবলৈ নিষিদ্ধ কৰি দিলে ওলোটাহে তাৰ পৰ্ণ বা বিশেষকৈ এই কেটেগৰীৰ পৰ্ণৰ প্ৰতি কৌতুহল আৰু আকৰ্ষণ বাঢ়িব। যিটো মিছেচ ডায়েনাই ভাৱে, নিৰ্ঘাত এক চুইচাইড ডিচিশ্যন। গতিকে কি কৰা যায়?
কয় যদি মাক হৈ কয় কেনেকৈ ফুলকুমলীয়া পুতেকটোক? প্ৰাপ্তবয়স্ক লৰা হলেও বেলেগ কথা। বিবুদ্ধিত পৰিছিল সিদিনা ডায়েনা হাজৰিকা। উপায়ন্তৰ হৈ ভাঙি-পাতি পুতেকক উত্তৰ দিয়াটোৱে ঠিক কৰিছিল। "এহ যি হব হব।"
কিন্তু কেনেকৈ কব? কি ধৰণেৰে? কিবোৰ বাক্য ব্যবহাৰ কৰিব পুতেকক বুজাই দিবলৈ? ছেক্স সম্পৰ্কীয় কথাবোৰ কিশোৰ লৰা-ছোৱালীক বুজাওতে যিটো কথা সকলোতকৈ 'ছেনচিটিভ', সেয়া হ'ল লেংগুৱেজ। ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত সাবধানী হোৱাটো খুবেই প্ৰয়োজনীয়। সাউতকৈ নিজৰ কৈশোৰ কাললৈ মনত পৰি গৈছিল ডায়েনাৰ। স্কুলত থাকোতে যে তেওঁ 'ছেক্স ষ্টৰীৰ' কিতাপবোৰ পঢ়িবলৈ পাইছিল? পঢ়িলেই যে উত্তেজিত হৈছিল তেওঁ সদায়ে। সেইবোৰ কিতাপ পৰ্ণ মুভিতকৈ বেছি উত্তেজক আছিল।
এতিয়া যদি পুতেকক গেংবেঙৰ বিষয়ে খুলাকৈ কয়, তাৰ এই ১৫ বছৰীয়া উঠি অহা বয়সৰ পুতেকটোৱো কি উত্তেজিত হব নেকি? মনলৈ প্ৰশ্ন জাগিছিল ডায়েনা হাজৰিকাৰ।
- ম'ম প্লীজ আনছাৰ মাই কুৱেশ্যন না?
পুতেকৰ আকুল দৃ্ষ্টিক তাৰপিছত উপেক্ষা কৰিব পৰা নাছিল আধুনিকা মাতৃ ডায়েনা হাজৰিকাই।কৈ উঠিছিল- এই ধৰা এটা গেংবেং ছিন হা। এজনী মহিলা আৰু ভালেইজন পুৰুষ।
- ছিক্স, ধৰা ছয়জন।
আগ্ৰহেৰে মাকৰ চকুলৈ চাই কৈছিল আদিত্যই। মিছেচ ডায়েনাই সুধিছিল- ছজন কিয়?
-আৰে ম'ম ৰুডিহতে চোৱা পৰ্ণটোত বোলে ছজন মেল আৰু এজনী ফিমেল আছিল। সেয়ে কলো।
- আচ্ছা। দ্যেন শুনা, ছজন মেল। এটা কথা তো কৈছোৱে এদিন তোমাক মানুহৰ ছেকেণ্ডাৰী ছেক্স অৰ্গেন বুলিও কিবা থাকে।
- অ হা, মুখ, ডিঙি, নাভি, হিপছ, থাই আদি।
- তো দুজনে তো প্ৰাইমাৰী ছেক্স অৰগেনক ইউজ কৰিব ছেক্স কৰিবলৈ। বাকী চাৰিজনে বাকী চেকেণ্ডাৰী অৰ্গেন বোৰৰ সহায় লব ছেক্স কৰিবলৈ।
- এই যাহ, মুখে পেটে বা থাইচ, হিপছত কি ছেক্স হয় নেকি?
বুজি নাপাই হো হোৱাই হাঁহি দিছিল পুতেক আদিত্যয়।।
- আৰে হয় পাগল।
- ধ্যেৎ মোৰ বিলিভ নহয়।
- আৰে ধুন, হয় য়াৰ।
- হাউ কেন ইট পছিবল? নহয় নেকি?
"হয় অ পাগল, মই নিজেই কৰিছোঁ", বাক্যটো মুখৰপৰা পিছলি ওলাই পৰিব খুজিছিল মিছেচ ডায়েনাৰ। কোনোমতে দাতেৰে জিভাৰ আগ কামুৰি ৰখাই থৈছিল তেওঁ। তাৰ পৰিবৰ্তে কৈছিল- আৰে হয় তো, মই পৰ্ণ মুভিজত দেখিছো নহয় কিমান।
পুতেকে আচৰিত হৈ সুধিছিল- কেনেকৈ কৰে ডিছক্ৰাইব মি ম'ম।
- উম, ধৰা এজনে উমেন গৰাকীৰ ব্ৰেষ্ট টাচ্চ কৰিব, কিছ বা প্ৰেছ কৰিব। এজনে উমেনজনৰ মাউথক ইউজ কৰিব ছেক্স কৰিবলৈ। আনবোৰে নেভেল, ডিঙি, এইবোৰ কিছ এণ্ড প্ৰেছ কৰি থাকিব।
- এণ্ড হিপছ, তুমিচোন কলা হিপছৰ কথা?
- উম আৰু হিপছৰ লগতো ছেম ট্ৰিট কৰিব।
- এইবোৰ কৰিলে এই মানুহ ছজনৰে ছেক্স কৰা হব? মই তো ভাৱো সেই প্ৰাইমাৰী ছেক্স অৰ্গেন ইউজ কৰা দুজনৰ হে ছেক্স কৰা বুজাব ইন ৰিয়েল টাৰ্মছ।
- নহয় অ, চবে অল্টাৰনেটিভলি উমেন জনীৰ প্ৰাইমাৰী ছেক্স অৰ্গেন ভেজাইনা এণ্ড এনাচক ইউজ কৰিব, দ্যেন এই এনটায়াৰ প্ৰছেচ টোক গেংবেং হোৱা বুলি কোৱা হব।
- আচ্ছা এইটোহে ফাণ্ডা গেংবেঙৰ।
- হুম পাগলটো কৰবাৰ।
- অ ম'ম?
- কি?
- ৰিয়েলত কি গেংবেং হয়?
"কি কব ডায়েনাই?", মিচা কৈ দিয়াৰ বাহিৰে। কিছুমান সত্য গাত খান্দি পুতি থোৱাই সকলোৰে কাৰণে শ্ৰেয়।
- ৰিয়েলত নহয় পাগল।
- আৰু ৰিয়েলত নহয় কাৰণেই কেতিয়াবা কিছুমান বেয়া মানুহে গেংৰেপ কৰে নো ম'ম? মানে নিউজত যে মাজে মাজে ওলাই থাকে?
- হুম। সেয়ে পৰ্ণ চোৱাটো বেয়া বুজিলা? গেংবেং বা এনেকুৱা টাইপৰ অস্বাভাবিক পৰ্ণ তো আৰু বেয়া।
- উম...
ভাল লাগি গৈছিল মিছেচ ডায়েনাৰ। পুতেকে যে সেই ১৪/১৫ বছৰ বয়সতেই অনুধাবন কৰিব পাৰিছিল পৰ্ণৰ ভয়াবহতা। আৰু ৰেপ কৰা মানুহক যে 'বেয়া মানুহ' বুলি উল্লেখ কৰিছিল। তেওঁৰ শিক্ষা অথলে যোৱা নাই মানে...
-আন্টি অ আন্টি?
শীলাৰ মাতত বাস্তৱলৈ ঘুৰি আহে মিছেচ ডায়েনা। পুতেকৰ কথা মনত পৰাত কেতিয়ানো অন্যমনস্ক হৈ পৰিছিল 'খেয়ালে' নাই তেওঁৰ।
- কি কৈ আছিলা বা শীলা?
- আন্টি মই কৈ আছিলো কি, আদিত্যৰ যদি কিবা সেই ধৰণৰ নিচা থাকে, আই মিন, লৰাবোৰৰ যে থাকে...
- কোনবোৰ?
- লাইক অভাৰ মাষ্টাৰবেশ্যন, ছেক্স এডিকশ্যন এটচেট্ৰা...
কি কব ভাৱি ভাৱি নাপায় মিছেচ ডায়েনাই। যোৱা দুবছৰৰ মানৰ পৰা পুতেক আদিত্যয় সঘনাই হস্তমৈথুন কৰিবলৈ লোৱা কথা গম পায় সচেতন মাক ডায়েনা হাজৰিকাই। ইয়াৰ বাহিৰেও আদিত্যৰ ৰূম ঠিক কৰা, তাৰ সকলো কাপোৰ ধোৱা এইবোৰ কাম সদায়ে কৰে তেওঁ। গতিকে পুতেকে কি কৰে নকৰে নকলেও উমান পায় তেওঁ। কিন্তু শীলা ছোৱালীজনীক কথাটো কৈ দিয়া যায়নে?
কোৱা নোকোৱাৰ আলিদোমোজাত উলমি ৰয় মিছেচ ডায়েনাৰ মন।
(আগলৈ...)
0 Comments
Post a Comment